آموزش زبان فارسي به‌ غيرايرانيان: نگرش مدرّسان دربارۀ به‌كارگيري متون ادبي

همان‍گونه كه نگرش‌هاي دروني ما بر رفتارمان اثر مي‌گذارد، نگرش‌هاي آموزشي ما نيز بر رفتارهاي كلاسي‌مان، از جمله انتخاب محتواي آموزشي درسي تأثيرگذار است. يكي از موضوعات مطرح در آموزش‌كاوي‌ زبان فارسي، بهره‌گيري از متون ادبي در كلاس‌هاي فارسي‌آموزان غيرايراني است. اين پژوهش به بررسي نگرش مدرّسان دربارۀ به‌كارگيري متون ادبي در آموزش زبان فارسي به ‌غيرفارسي‌زبانان مي‌پردازد. براي اين كار، از پرسش‌نامه‌اي حاوي 45 پرسش استفاده شد. شركت‌كنندگان در اين نظرسنجي 26 نفر از مدرّسان مركز آموزش زبان فارسي به ‌غيرفارسي‌زبانان بودند. نتايج به‌دست‌آمده از اطلاعات پرسش‌نامه‌‌ها حاكي از آن بود كه در مجموع، از نظر مدرّسان، استفاده از متون ادبي در آموزش زبان فارسي به ‌غيرفارسي‌زبانان داراي نقش مثبت و معني‌دار است. از يافته‌ها چنين برمي‌آيد كه واژه‌ها و نمادهاي به‌كاررفته در متون ادبي براي فارسي‌آموزان دشوار است. براي يادگيري مهارت‌هاي زباني، از جمله گفتاري، نوشتاري و شنيداري ناكارآمد هستند؛ امّا مهارت خوانش و گنجينۀ واژگاني را بهبود مي‌بخشند. از ديدگاه مدرّسان، محيط‌هاي فرهنگي و اجتماعي در متون ادبي براي فارسي‌آموزان ناآشنا و شناسايي نمادهاي فرهنگي به‌كار‌رفته در متون ادبي فارسي دشوار است؛ امّا به شناخت هنجارهاي فرهنگي، آداب و رسوم كشور ما منجر مي‌گردد. مدرّسان، داستان‌گويي را در اولويت براي استفاده در كلاس قرار مي‌دهند. همچنين يافته‌هاي جانبي نشان مي‌دهد جنس، سن، مدرك تحصيلي و سابقۀ تدريس مدرّسان، تأثيري بر نگرش آنان درباره نقش متون ادبي درآموزش زبان فارسي ندارد.