شناسايي محل اسكان اضطراري در زمان وقوع سيلاب با استفاده از GIS ‌(مطالعۀ موردي: استان چهارمحال و بختياري)

بحران‌هاي طبيعي قابل پيشگيري نيستند، اما مي‌توان با تكيه بر فنون مهندسي و نوآوري‌هاي علمي، ميزان خسار‌ت‌هاي به‌وجودآمده در بخش مالي و جاني آن را به‌شدت كاهش داد. بخش‏هاي زيادي از ايران از جمله مناطق حادثه‌خيز در جهان محسوب مي‌شود كه نيازمند توجه خاص قبل از وقوع بحران است. استان چهارمحال و بختياري با توجه به موقعيت جغرافيايي و شرايط اقليمي خاص آن از جملۀ اين مناطق است كه مكان‌يابي اسكان اضطراري وقوع سيلاب در اين استان را بااهميت مي‏كند. در تحقيق حاضر از روش مبتني بر تدوين پرسشنامۀ محقق‌ساخته و بررسي اسناد كتابخانه‏اي و مدل‌هاي آماري استفاده شده است. بنابراين، با استفاده از روش فرايند تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) مكان‏هاي ايمن هنگام وقوع سيلاب و آماده‏سازي معيارها و زيرمعيارهاي موجود شناسايي شد. سپس، با استفاده از اطلاعات آماري فازي سلسله‌مراتبي (FAHP) مقادير ارزش هر يك از معيارها و زيرمعيارها مشخص شده و وزن نهايي محاسبه شده و نقشه‏هاي مربوطه در محيط GIS براي نمايش هرچه بهتر تهيه و تدوين شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد شهركرد كمترين ميزان خطرپذيري را در بين شهرستان‏هاي استان در اختيار دارد و به‌ترتيب، شمال و شمال شرق بروجن، اردل و قسمت‌هاي مركزي و جنوب كوهرنگ و قسمت‏هاي شمالي لردگان ايمني بيشتري نسبت به قسمت‏هاي شمالي شهرستان دارند.