مروري بر كاربرد انرژي هاي تجديدپذير در سيستم هاي نمك زدايي از آب دريا

افزايش جمعيت، توسعۀ شهرنشيني و صنعتي شدن سبب افزايش درخور توجه تقاضاي آب شيرين در جهان شده است. شيرين‌سازي منابع آب در دسترس و فراوان موجود، گزينه‏اي مطلوب و توجيه‏پذير براي پاسخ به نياز آب آشاميدني و مصرفي صنعت است. نمك‏زدايي آب دريا فرايندي انرژي‏بر است و با توجه به اينكه 99 درصد تأسيسات نمك‏زدايي نصب‌شده از سوخت‏هاي فسيلي به‏عنوان منبع انرژي بهره مي‏گيرند، عواملي همچون قيمت متغير و پايان‏پذيري اين نوع منابع انرژي، تأثيرات مخرب زيست‏محيطي ناشي از انتشار آلاينده‏ها و گازهاي گلخانه‏اي در كنار ساير فاكتورهاي راهبردي، سياسي و اجتماعي سبب توجه گسترده به توسعۀ كاربرد انرژي‏هاي تجديدپذير به عنوان نيروي محركۀ تأسيسات نمك‏زدايي شده است. ‏پژوهش حاضر به مروري جامع بر پيشرفت‏هاي صورت‌گرفته در تركيب منابع انرژي‏هاي تجديدپذير با فناوري‏هاي مرسوم و نوين در حوزۀ نمك‏زدايي آب دريا پرداخته و تمركز آن بر تشريح فناوري‏ها و مطالعات انجام‌شده در كاربرد انرژي خورشيدي، انرژي هسته‏اي، انرژي بادي، انرژي زمين‏گرمايي، انرژي‏هاي اقيانوسي، انرژي زيست‌توده و انرژي‏هاي تجديدپذير تركيبي در نمك‏زدايي است. استفادۀ تركيبي از دو يا چند منبع انرژي تجديدپذير به همراه سيستم‏هاي ذخيره‏ساز، راه حلي مطمئن و نويدبخش به منظور تأمين پايدار انرژي مورد نياز نمك‏زدايي معرفي شده است. در كشور ما نيز محققان و متخصصان اين ‏حوزه در حال تلاش و پژوهش هستند.