همكنشي بين نشاط اجتماعي و هويت، محور توسعه انساني: پژوهشي پيمايشي

يكي از اهداف اساسي توسعه، دستيابي به رفاه اجتماعي همگاني بوده و نشاط اجتماعي از مولفه‌هاي رفاه اجتماعي و مفاهيم محوري توسعه پايدار به شمار مي‌رود و تاثير زيادي بر رضايت‌مندي و اعتماد و اميد افراد جامعه دارد. تحقق توسعه نيازمند مقدمات و زمينه‌هايي مانند كيفيت زندگي، رضايت‌مندي، امنيت اجتماعي، سلامت، رفتارهاي جمعي و فراغت از جمله شاخص‌هاي شادي و نشاط اجتماعي است. هدف كلي مطالعه حاضر رابطه سبك هويت دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز با ميزان نشاط اجتماعي آنان بوده است كه با روش توصيفي– همبستگي انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل حدود 29000 نفر دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز بود كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 380 نفر به عنوان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه‌اي متناسب با حجم نمونه انتخاب شد. ابزار مورد استفاده در اين مطالعه پرسشنامه‌هاي استاندارد سبك‌هاي هويت بروزنسكي(ISI – 6G)، (1992) و پرسشنامه شادكامي (نشاط اجتماعي) آكسفورد (1989) بود. اعتبار ابزار به صورت صوري و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفت. مقدار آلفاي پرسشنامه نشاط اجتماعي 0.86 و سبك‌هاي هويت در سبك اطلاعاتي 0.68 سبك هنجاري 0.67 و سبك سردرگم اجتنابي 0.71، به دست آمد. بر اساس نتايج پژوهش بين متغيرهاي سبك هويت و مولفه‌هاي آن، جنسيت، وضعيت تاهل، مقطع تحصيلي و ميزان نشاط اجتماعي دانشجويان رابطه معناداري به دست آمد. نشاط اجتماعي دانشجويان با متغيرهاي مقطع تحصيلي و گروه سني آنان رابطه معناداري دارد.