تجربه زيسته استادان دانشگاه شهركرد از تعارض كار و خانواده: مطالعه پديدارشناسي

زمينه و هدف: ايفاي هم‌زمان نقش‌هاي كاري و خانوادگي، افراد را با فشارهاي سنگيني مواجه مي‌كند كه هم بر سلامت جسم و روان و هم بر عملكرد آنان در سازمان تأثير منفي مي‌گذارد. اين پژوهش، به مطالعه تجربه زيسته استادان يكي از دانشگاه‌هاي شهر كرد، در خصوص پيشايندها و پيامدهاي تعارض كار و خانواده پرداخته است.روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوه گردآوري اطلاعات، كيفي است و با رويكرد استقرايي و تفسيري اجرا شده است. مشاركت‌كنندگان در پژوهش، استادان دانشگاه شهركرد بودند كه پس از انتخاب 20 نفر از آنها به‌روش نمونه‌گيري هدفمند، مصاحبه‌هاي عميقي با آنها انجام شد. روش پژوهش، روش پديدارشناسي بود. براي تجزيه‌وتحليل اطلاعات، از روش اصلاح‌شده استوتيك، كولايزي و ‎كن استفاد شد. شايان ذكر است كه روايي نتايج، از جنبه‌هاي بيروني، توصيفي و تفسيري، ارزيابي شد و به تأييد رسيد.يافته‌ها: تجربه زيسته مشاركت‌كنندگان، در خصوص پيشايندهاي تعارض كار و خانواده، در سه مقوله اصلي پيشايندهاي شخصي، خانوادگي و شغلي و همچنين، پيامدهاي تعارض كار و خانواده در سه طبقه پيامدهاي شخصي، خانوادگي و شغلي دسته‌بندي شدند.نتيجه‌گيري: پيامدهاي زيان‌بار نشئت‌گرفته از تعارض كار و خانواده ميان استادان مشاركت‌كننده، ايجاب مي‌كند كه با ارتقاي دانش و مهارت توازن‌سازي ميان نقش‌هاي كاري و خانوادگي، موقعيتي ايجاد شود تا آنها بتوانند بهتر و بيشتر از عهده انجام هم‌زمان اين وظيفه‌ها و انتظارهاي دوگانه برآيند. بدين منظور، توجه به عوامل مؤثر بر تشديد تعارض كار و خانواده و ارائه راهكارهاي مناسب براي كاهش آنها ضروري است.