بررسي رابطه ارزش هاي ديني و فرهنگي با بزهكاري جوانان (مطالعه موردي: شهرستان اهواز)

Investigating the Relationship between Religious and Cultural Values ​​and Youth Delinquency (Case Study: Ahvaz City)

پژوهش حاضر به منظور تعيين نقش پايبندي به ارزش هاي ديني و فرهنگي و تاثير آن در ممانعت از بزهكاري جوانان شهرستان اهواز تدوين گرديده كه با اتكاء به ديدگاه هاي دينداري و فرهنگي پيوندهاي اجتماعي سعي در ارائه تحليل جامعه شناختي از فرهنگ و دينداري به منزله راهكاري براي مقابله با معضل بزهكاري جوانان دارد. روش اين تحقيق پيمايشي و از نوع علي پس از وقوع است. به لحاظ معيار زمان، اين پيمايش از نوع مقطعي بوده و به لحاظ معيار ژرفايي از نوع پهنانگر است كه داده هاي آن با استفاده از پرسشنامه گردآوري شده است. يافته هاي نظري پژوهش نشان دهنده ارتباط ميان ابعاد سه گانه دينداري شامل ابعاد اعتقادي، فرهنگي و تجربيات ديني مي باشد، بطوريكه در مدل تحقيق اثبات مي شود. بدين ترتيب مي توان رابطه اي جداگانه و مستقيم ميان هر يك از متغيرهاي مستقل (ابعاد فرهنگي و دينداري) با متغير وابسته (ميزان بزهكاري) بر اساس نظريه هاي دينداري و فرهنگ اجتماعي تبيين كرد. نتايج پژوهش نشان مي دهد تفاوت معني داري بين ابعاد فرهنگي دينداري و ميزان بزهكاري در بين دو گروه جوانان عادي (غيربزهكار) و زنداني (بزهكار) در سطح اطمينان 95 درصد وجود دارد.

The present study was designed to determine the role of adherence to religious and cultural values ​​and its impact on the prevention of youth delinquency in Ahwaz city. It has the problem of youth abuse. In this way, a separate and direct relationship between each independent variable (cultural and religious dimensions) and the dependent variable (degree of delinquency) can be explained based on theories of religiosity and social culture. The results show that there is a significant difference between the cultural dimensions of religiosity and the level of delinquency between the two groups of normal (non-criminal) and imprisoned (delinquent) at the 2% confidence level.