رتبه بندي محلات حاشيه نشين اهواز بر اساس شاخص هاي پايداري اجتماعي مسكن با استفاده از مدل تاپسيس

Ranking of Ahwaz marginal neighborhoods based on social housing sustainability indicators using Topsis model

با توجه به افزايش شتاب رشد شهرها، محلات شهري و به دنبال آن‌ها مساكن شهر با عدم پايداري اجتماعي گسترده مواجه شده‌اند. در اين ميان زاغه‌ها و نواحي شهري غيررسمي اگرچه سازوكارهاي حياتي و با اهميتي را براي تعداد زيادي از ساكنين فقير و محروم شهري فراهم مي‌كند اما طيف متنوعي از مشكلات زيست‌محيطي و انساني را براي نسل امروز و آينده موجب مي‌شود. ازاين‌رو نواحي حاشيه‌اي و محلات اسكان غيررسمي چالشي پيش روي توسعه پايدار و پايداري اجتماعي هستند. براي توسعه مسكن پايدار محلات شهري 10 شاخص در ابعاد اجتماعي به ‌كار رفته است. روش پژوهش حاضر به‌صورت توصيفي-تحليل و پيمايشي مي‌باشد. جمع‌آوري اطلاعات به‌صورت پيمايشي صورت گرفته است. هدف اصلي پژوهش حاضر رتبه بندي محلات حاشيه نشين اهواز براساس شاخص هاي پايداري اجتماعي مسكن با استفاده از مدل تاپسيسمي‌باشد. جامعه آماري تحقيق حاضر خانوارهاي ساكن محلات حاشيه نشين مي‌باشد. حجم نمونه بر اساس مدل كوكران به‌ دست‌ آمده است كه 381 نفر محاسبه شده است براي افزايش دقت كار تعداد 450 پرسشنامه توزيع گرديد. در اين پژوهش از ميان 6 بافت مشخص در شهر، بافت حاشيه‌اي كه شامل 18 محله مي‌شد انتخاب شده و در هر محله با توزيع و تكميل پرسشنامه و بهره‌گيري از مدل تاپسيس اقدام به رتبه بندي محلات شهر بر اساس شاخص‌هاي پايداري اجتماعي مسكن گرديد. بر اساس يافته‌هاي پژوهش محله زرگان داراي بالاترين رتبه از نظر شاخص هاي پايداري و محله كوي سياحي داراي پايين ترين رتبه مي باشد.

Concerning to increase momentum and explosion of city‚urban neighborhood and after housing in urban accost iack of social stability comprehensive. The slums and urban area informal‚ although afford vital mechainsms and importantly for a large number of urban poor residents‚ but provides a variety spectrum of environmental and human problems for the today and next generation. Therfore marginal area and informal settlement challenge ahead of sustainable development and social stability. For the development of sustainable housing in urban neighbourhoods‚ 10 indicators has been used in social dimension. The aim of this inverstigation was ranking informal settlement area of Ahvaz according to social sustainability indicators for housing in the used of topsis model. Research population was families living in informal areas. 381 individuals were cochran’ssampel size. In order to increase the accuracy of research‚ 450 questionaires were distributed. 18 neighbourhoods in city border were chosen out of 6 distinguished districts. According to study results‚ the Zerganneighbourhood is highest rating in term of the sustainability indicators and sayyahineighbourhood the lower rating.