پهنه‌بندي آگرواكولوژيكي كشت كلزا در دشت اردبيل

شناخت و تعيين نواحي مستعد اكولوژيكي براي بسترسازي مناسب در برنامه‌ريزي منطقه‌اي و به ويژه بخش كشاورزي امري حياتي و مهم است. اقليم و توپوگرافي از مهم‌ترين مولفه‌هاي محيطي هستند كه استعداد و قابليت توليد محصول زراعي در يك منطقه به آن‌ها وابسته است. لذا مطالعه‌ي عناصر و عوامل اقليمي مؤثر بر كشاورزي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. در اين تحقيق به منظور تعيين نواحي جغرافيايي همگن اكولوژي كشاورزي، تصاوير ماهواره‌اي و سامانه‌هاي اطلاعات جغرافيايي كه تأمين كننده افق و ابعاد جديدي براي پايش موثر و مديريت منابع اراضي مي‌باشد به كار گرفته شد. و سعي مي‌شود با تلفيق روش‌ها و ابزارهاي جديد توسعه كاربري پهنه‌بندي اكولوژي كشت كلزا را در منطقه دشت اردبيل نشان داد. به همين منظور براي شناخت مناطق مستعد منطقه مورد مطالعه از آمار داده‌هاي اقليمي سطح استان از قبيل: درجه حرارت، بارش، رطوبت‌نسبي، و داده‌هاي قابليت محيطي از قبيل: شيب، ارتفاع و كاربري اراضي استفاده شده است. به منظور اولويت‌بندي و ارزيابي معيارها در ارتباط با كشت كلزا از روش تحليل تصميم‌گيري چند معياره مبتني بر فرآيند تحليل شبكه‌اي (ANP) استفاده شده است. سپس با وزن‌دهي به لايه‌ها‌ي تهيه شده براساس معيارها ، تلفيق و همپوشاني لايه‌ها در محيط GIS صورت گرفته و لايه نهايي ارزيابي تناسب اراضي براي كشت كلزا تهيه شد. براساس تحليل يافته‌ها، اراضي منطقه‌ي مورد مطالعه براي كشت كلزا 38/33 درصد اراضي بدون محدوديت، 10/02 درصد اراضي با محدوديت كم، 33/96 درصد اراضي با محدوديت متوسط، 17/71 درصد اراضي با محدوديت زياد مي‌باشد.