ارزيابي عوامل كالبدي – اقتصادي و محيطي تاثير گذار بر تحليل آسيب پذيري فضاي شهري در برابر زلزله با رويكردپدافند غير عامل ( مطالعه موردي :ناحيه۵شهرري، منطقه ۲۰ تهران)

كاهش آسيب پذيري كاربري هاي شهري جهت تقليل ميزان خسارات با بهره‌گيري از رويكردهاي پدافند غير عامل كه مي تواند در ايجاد محيطي ايمن در شهرها موثر واقع شود.از مهم ترين اهدافي است كه امروزه برنامه‌ريزان و مديران شهري در صدد اجراي آن در شهرها مي باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسي ايمني فضاهاي شهري در برابر زلزله با توجه به اصول پدافند غير عامل وشناسايي عوامل كاهش دهنده ايمني در ناحيه ۵ شهرري انجام گرفته است.روش تحقيق براي تبيين وضع موجود و يافتن پاسخي براي سوالات تحقيق روش توصيفي - تحليلي است. روش جمع‌آوري اطلاعات بر مبناي كتابخانه اي ونيز ميداني (پرسشنامه ) بوده و تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش آزمون فراواني و تحليل عاملي انجام گرفته است. سپس متغير هاي اساسي تاثير گذار بوسيله آزمون همبستگي پيرسون جهت تاثير يا رد فرضيات مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. در نهايت يافته ها نشان مي دهند كه آنچه كه به عنوان اساس كار بايد مورد توجه قرار گيرد تعيين مراحل مختلف يك فرآيند برنامه ريزي مقابله با زلزله در در تهران به ويژه شهرري است كه در هنگام تهيه هر گونه برنامه جامع و يا تفصيلي و موردي مي بايست بكار رود. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه عوامل كالبدي ،اقتصادي و محيطي (مي توانند بر كاهش آسيب پذيري فضاي شهري (در محدوده ناحيه ۵ شهرري ) تاثير داشته باشند. در خاتمه پيشنهادات و راهكارهاي لازم جهت رعايت پيشگيرانه اصول پدافند غير عامل در شهرري ارايه گرديده است.