راه‌كارهاي استقرار فرماندهي واحد و متولي پاسخ‌گو در سامانه واكنش به بحران‌هاي هسته‌اي كشور

از محوري‌ترين چالش‌هاي حالِ حاضر سامانه‌ واكنش به بحران‌هاي هسته‌اي كشور، نبود متوليِ پاسخ‌گو و فرماندهيِ واحدي است كه داراي قدرت اجرايي كافي براي كنترل و هدايت امر واكنش باشد. اين مشكل در آنجايي نمود بيشتر دارد كه لازم است سازمان‌ها، نهادها و ارگان‌هاي متنوع لشكري و كشوري در قالب ساختاري موقت به‌صورت هم‌زمان و با همكاري يكديگر به اجراي اقدامات از پيش تعيين‌شده واكنش به بحران بپردازند؛ متأسفانه سازمان‌هايي همچون سازمان‌ پدافند غيرعامل، سازمان انرژي اتمي و سازمان مديريت بحران داراي ويژگي‌هاي لازم براي ايفاي چنين نقشي نيستند. اينجاست كه ضعف در استقرار فرماندهي مقتدر و واحد نه‌ تنها باعث كاهش هماهنگي ميان عوامل واكنش‌گر است بلكه موجبات هدر رفت منابع واكنش به بحران را فراهم مي‌سازد. اين مقاله باهدف ارائه‌ي را‌ه‌كارهاي استقرار فرماندهي واحد و متولي پاسخ‌گو در سامانه‌ي واكنش به بحران‌هاي هسته‌اي كشور، انجام‌ شده است. نوع تحقيق كاربردي توسعه‌اي بوده و با استفاده از روش توصيفي پيمايشي موضوع را مورد بررسي قرار داده است. محقق با مراجعه به خبرگان سرآمد ملي و انجام مصاحبه هدفمند، راه‌كارهاي دريافت شده از تحليل گفتمان آن را در قالب پرسشنامه در معرض نظر جامعه‌ي خبرگي قرار داده است. در نهايت با استفاده از محاسبه‌ي ضريب توافق لاوشه، علاوه بر تحقيق روايي، راه‌كارهاي مورد تأييد جامعه‌ي نمونه مشخص و سپس به‌ روش فريدمن اولويت‌بندي شدند. مقدار آلفاي كرونباخ پرسش‌نامه 0/837 محاسبه ‌شده است كه پايايي خوبي را در پرسش‌ها نشان مي‌دهد.