تعيين مناطق آسيب‌پذير آبخوان دشت عجب‌شير با استفاده از بهينه‌سازي روش دراستيك با الگوريتم ژنتيك و منطق فازي

‌در دهه‏هاي اخير، رشد روز‌افزون جمعيت و توسعۀ تكنولوژي و به تبع آن، فعاليت‏هاي شديد كشاورزي و صنعتي منابع آب زيرزميني را در معرض انواع آلاينده‏هاي ناشي از آنها قرار داده است. دشت عجب‏شير واقع در جنوب غربي استان آذربايجان شرقي و جنوب شرقي درياچۀ اروميه، يكي از مناطقي است كه با آلودگي آب زيرزميني مواجه شده است و نياز مبرم به بررسي‏هاي كيفي دارد. به همين منظور، در تحقيق حاضر، ابتدا از روش دراستيك معمولي براي بررسي پتانسيل آلودگي دشت عجب‏شير به نيترات استفاده شد. سپس، با استفاده از روش‏هاي الگوريتم ژنتيك و منطق فازي (ساجنو) فرايند بهينه‏سازي صورت گرفت. مقدار شاخص در روش دراستيك معمولي از 87 تا 145، همچنين مقادير شاخص دراستيك با در نظر گرفتن وزن‏هاي الگوريتم ژنتيك و بهينه‌سازي با منطق فازي به‌ترتيب 47 تا 74 و 01/0 تا 6/0به‏ دست ‏آمد كه مطابق تقسيم‌بندي آلر دراستيك معمولي در محدوده‏هاي كم، كم تا متوسط و متوسط تا زياد، قرار گرفته است كه در آن منطقه‏اي از شمال دشت و شمال شهر عجب‏شير داراي شاخص آسيب‏پذيري متوسط تا زياد بودند. همچنين، دراستيك بهينه‌شده با الگوريتم ژنتيك و منطق فازي به علت كمتر بودن مقادير شاخص از 79 در محدودۀ بدون خطر از نظر پتانسيل آلودگي قرار دارند. ضريب همبستگي دراستيك معمولي، روش الگوريتم ژنتيك و روش منطق فازي با غلظت نيترات به‌ترتيب 273/0، 57/0 و 796/0 حاصل شد. بنابراين، نتايج برتري روش منطق فازي نسبت به ساير روش‏ها را نشان مي‏دهد.