تاثير مديريت منابع انساني سبز بر مشروعيت اجتماعيبا نقش ميانجي: مسئوليت اجتماعي (مورد مطالعه: شركت فولاد مباركه اصفهان)

هدف اين پژوهش بررسي تاثير مديريت منابع انساني سبز بر مشروعيت اجتماعي با نقش ميانجي، مسئوليت اجتماعي مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر شيوۀ گردآوري اطلاعات، توصيفي همبستگي و به طور مشخص مبتني بر روش شناسي الگويابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري شامل 270 نفر از كاركنان بخش ستادي شركت فولاد مباركه اصفهان بودند كه با تعيين حجم نمونه آماري به روش تصادفي ساده و بر اساس جدول مورگان، 159 نفر تعيين شد. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مديريت منابع انساني سبز و دو پرسشنامه استاندارد مسئوليت اجتماعي گالبريت (2010) و پرسشنامه مشروعيت دامين و همكاران(2013) استفاده گرديد. براي سنجش روايي پرسشنامه از روش روايي محتوايي با استفاده از نظرات اساتيد و كارشناسان و جهت تعيين پايايي پرسشنامه از آلفاي-كرونباخ استفاده گرديد. آزمون فرضيات پژوهش با استفاده از الگوي معادلات ساختاري ازطريق نرم افزار AMOS صورت گرفت. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه مديريت منابع انساني سبز بر مشروعيت اجتماعي با ضريب مسير(0.49)، مديريت منابع انساني سبز بر مسئوليت اجتماعي با ضريب مسير(0.69) و همچنين مسئوليت اجتماعي بر مشروعيت اجتماعي با ضريب مسير(0.78) تاثير دارد و در نهايت مسئوليت اجتماعي به عنوان ميانجي در تاثير مديريت منابع انساني سبز بر مشروعيت اجتماعي با ضريب مسير(0.53) تاثير گذار است.