تاثير رفاه رواني كاركنان بر ايجاد انگيزه جهت نوآوري در شركت (موردمطالعه: شركت‌هاي پتروشيمي استان بوشهر)

در دنياي رقابتي امروزه، نوآوري يك ضرورت و شرط بقاي سازمان‌هاست كه از طريق منابع انساني امكان‌پذير است. درواقع سرمايه فكري و منابع انساني سازمان يكي از غني‌ترين منابع به شمار مي‌آيد كه با نيروي تفكر و نوآوري خود مي‌توانند موجب رشد و توسعه سازمان شوند. بنابراين دستيابي سازمان به نوآوري تنها از طريق منابع انساني و ايجاد انگيزه در كاركنان خود امكان‌پذير خواهد بود. يكي از عواملي كه مي‌تواند به تقويت انگيزه كاركنان جهت دستيابي به نوآوري كمك كند، فراهم كردن آسايش و رفاه رواني منابع انساني توسط سازمان است. لذا هدف اين پژوهش ارزيابي رفاه رواني كاركنان و تأثير آن بر ايجاد انگيزه در كاركنان براي نوآوري است. پژوهش حاضر از نظر هدف يك پژوهش كاربردي و از نظر شيوه گردآوري داده يك پژوهش توصيفي-پيمايشي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شركت‌هاي پتروشيمي فعال در استان بوشهر مي‌باشد. به‌علت بزرگ بودن جامعه آماري، از نمونه‌گيري استفاده شد. ابزارگردآوري داده‌ها، پرسشنامه است. روايي ابزار گرداوري داده‌ها از طريق روايي محتوا و پايايي آن از طريق روش آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرزار گرفت. پرسشنامه‌ پژوهش در اختيار 315 نفر از كاركنان شركت‌هاي پتروشيمي استان بوشهر قرار گرفت. روش تجزيه‌و تحليل داده‌ها در اين پژوهش روش معادلات ساختاري است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه از تمامي شش بعد متغير رفاه رواني يعني استقلال، خويشتن پذيري، سلطه محيطي، رشد شخصي، هدف در زندگي و روابط مثبت با ديگران بر ايجاد انگيزه در كاركنان براي نوآوري تأثير مثبت و معنا داري دارند.