ارزيابي عدم قطعيت مدل هاي منطقه اي تغيير اقليم و روش هاي تصحيح خطا و پيش بيني تغييرات اقليمي شهرستان بيرجند

از مهم ترين پيامدهاي افزايش واداشت تابشي ناشي از فعاليت هاي انساني، گرمايش جهاني مي باشد كه دگرگوني هاي متنوع و چالش برانگيزي از جمله تغييرات اقليمي را بر اكوسيستم هاي مختلف تحميل كرده و پيش بيني هاي مختلف نيز نشان دهنده شدت بيشتر آن در آينده است. با توجه به اين كه مدل هاي اقليمي و روش هاي تصحيح خطاي متنوعي براي شناخت شرايط آينده ارائه شده، انتخاب مدل اقليمي و روش تصحيح خطا مناسب، يكي از چالش هاي كليدي مرتبط با آينده نگري تغييرات اقليمي در مقياس محلي و حوزه اي مي باشد. در اين مطالعه صحت و كارايي مدل هاي اقليمي منطقه اي شامل: CanESM2، CSIRO Mk3،C EARTH ،IPSL ، MIROC51،HadGEM2 ، MPI، NorESM1 و GFDLو روش هاي آماري تصحيح خطا شامل: LS، DC، DM، LI ،PT و VS با استفاده از آزمون هاي T و F، دياگرام تيلور و ده شاخص آماري در دو دوره كنترل (2005-1956) و اعتبارسنجي (2015-2006) در ايستگاه بيرجند مورد ارزيابي قرار گرفته است. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد شاخص متوسط ماهيانه دوره، كارايي مدل ها و روش ها را به صورت اغراق آميزي افزايش مي دهد و مدل برتر متناسب با نوع نمايه آماري و دوره مورد نظر متفاوت است. پيش بيني هاي روش ريزمقياس نمايي فاكتور تغيير (CF) در دوره اعتبارسنجي دقت لازم را ندارد و روش ريزمقياس نمايي خطي و واريانس به ترتيب براي پارامتر بارش و دما مناسب مي باشد همچنين متوسط مقادير شبيه سازي شده دما و بارش همه مدل هاي مورد استفاده نسبت به يك مدل از دقت بيشتري برخوردار بوده و مقادير برآوردي مدل هاي اقليمي EARTH و MPI دقت بيشتري دارد.