شبيه سازي پتانسيل آب هاي زيرزميني حوضه كهورستان با بهره گيري از رويكرد تركيبي مدل هاي داده كاوي

آب زيرزميني به عنوان يكي از منابع قابل توجه براي آب شيرين در نظر گرفته مي شود. هدف از اين پژوهش، به كار بردن چهار مدل يادگيري ماشين شامل جنگل تصادفي، ماشين بردار پشتيبان، Bioclim و Domain به منظور تهيه نقشه پتانسيل آب زيرزميني در حوزه آبخيز كهورستان استان هرمزگان است. نوآوري اين پژوهش استفاده از الگوريتم‌هاي Bioclim و Domain به منظور شبيه‌سازي پتانسيل آب زيرزميني و مقايسه آن با دو تكنيك جنگل تصادفي و ماشين بردار پشتيبان و همچنين تركيب اين چهار مدل بر اساس يك رابطه ابتكاري و جديد مي باشد. براي اين منظور، 11 معيار شامل درصد شيب، جهت شيب، انحناي سطح، انحناي مقطع، شاخص پوشش گياهي تعديل شده بر حسب خاك(SAVI) ، شاخص اصلاح‌شده نرمال تفاضل آب (MNDWI)، فاكتور طول و تندي شيب (LS)، شاخص قدرت جريان (SPI)، شاخص رطوبت توپوگرافيك (TWI)، كاربري اراضي و فاصله از آبراهه‌ها در نظر گرفته شد. همچنين از داده هاي 113 چاه كه داراي دبي پمپاژ بالا بودند براي فرآيندهاي شبيه سازي (70 درصد) و اعتبارسنجي (30 درصد) استفاده شد. قبل از مدل‌سازي آزمون هم خطي بر روي معيارها انجام شد و مشاهده گرديد هيچ نوع هم خطي بين متغيرها وجود ندارد. ارزيابي كارآيي مدل‌سازي با منحني ROC نشان داد كه هر چهار روش استفاده شده داراي دقت خيلي خوب و AUC بالاي 90 درصد جهت پيش بيني مي باشند. بررسي وزن معيارها بر اساس روش جنگل تصادفي نشان داد كه معيار كاربري و پوشش اراضي و فاصله از آبراهه داراي بالاترين وزن مي باشند. در ادامه نتايج چهار روش با يك رابطه پيشنهادي تركيب گرديد. نقشه نهايي نشان داد كه 21/4 درصد از منطقه مورد مطالعه داراي پتانسيل خوب از نظر آب زيرزميني مي باشد.