بررسي مقايسه‌اي حس تعلق به مكان در محلات گلشن و قنات كوثر منطقه 4 شهرداري تهران

حس تعلق شهروندان به مكان و محل زندگي خود يكي از ابعاد مهم در ارتقاي كيفيت محيط‌هاي شهري است. و عامل مهمي در شكل‌گيري پايه‌هاي ارتباطي شهروندان در محيط شهري مي‌شود. تحقيق حاضر در پي بررسي و شناخت حس تعلق به مكان در ميان شهروندان محلات قنات كوثر و گلشن واقع در منطقه 4 شهرداري تهران و عوامل تأثيرگذار بر آن‌كه زمينه‌ساز طراحي برنامه‌ها و سياست‌ها در جهت تقويت حس تعلق به مكان است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و روش آن توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه شهروندان بالاي 18 سال محلات گلشن و قنات كوثر منطقه 4 كلان‌شهر تهران است. كه جمعيت برحسب سرشماري سال 1395 برابر 58819 نفر مي‌باشد. حجم نمونه از طريق فرمول كوكران 382 نفر تعيين شد. نحوه نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده بوده است. تحليل نتايج نشان مي‌دهد كه ساكنين محله قنات كوثر نسبت به ساكنين محله گلشن احساس راحتي بيشتري در محله خود نسبت به ساير محلات احساس مي‌كنند. همچنين پيشرفت و ارتقا محله براي ساكنين هردو محله اهميت بالايي دارد. در محله گلشن، ساكنين اين منطقه به زندگي در اين محله افتخار نمي‌كنند و برايشان ارزش محسوب نمي‌شود درصورتي‌كه ساكنين محله قنات كوثر به سكونت در اين محله افتخار مي‌كنند. ساكنين محله قنات كوثر تمايل بيشتري براي گذراندن زمان در محله خودشان دارند. همچنين مقايسه دو محله نشان مي‌دهد كه براي بخش زيادي از ساكنين محله قنات كوثر حضور در خيابان‌هاي اين محله رضايت‌بخش است درحالي‌كه اين موضوع براي ساكنين محله گلشن كمتر صدق مي‌كند.