توليد فضاهاي پياده راهي و پايداري هويت و حس مكاني شهروندان مطالعه موردي: پياده راه خيابان امام شهر زنجان

پياده راه‌هاي شهري واقع در بافت مركزي شهرها به‌عنوان مركز تنفس كالبدي و اجتماعي شهرها محسوب شده و اثرات هويتي –مكاني متعددي در توسعه پايدار شهر دارند. پژوهش حاضر به شيوه تبييني-تحليلي با ماهيت كاربردي به بررسي اثرات ايجاد پياده راه‌هاي شهري در ارتقاء و حفظ هويت و حس مكاني شهروندان در بافت مركزي شهر با نمونه موردي پياده راه امام شهر زنجان پرداخته است. گردآوري داده‌ها به‌صورت ميداني و كتابخانه‌اي بوده است كه داده‌هاي گردآوري‌شده در نرم‌افزار SPSS پياده شده و با استفاده از آزمون آماري تي تك نمونه‌اي، همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره گام‌به‌گام تجزيه‌وتحليل داده‌ها صورت پذيرفت. شاخص‌هاي سنجش هويت و حس تعلق مكاني رد غالب 5 شاخص اصلي تنوع فرهنگي، دل‌بستگي مكاني، ايمني و امنيت، حس خاطره‌انگيزي و سرزندگي فضا مي‌باشد. نتايج حاصل نشان مي‌دهد سطح شاخص‌هاي ايجادكننده هويت و حس تعلق مكاني در پياده راه شهر زنجان از حد استاندارد بالا بوده و نزديك به حد مطلوب مي‌باشد. همچنين شاخص‌هاي هويت و حس تعلق مكاني با همديگر همبستگي با جهت مثبت و متوسط داشته و به‌طور پيوسته باهمديگر عملكرد يافته‌اند. ميزان اثر هركدام از شاخص‌ها در ضريب رگرسيوني استاندارد نشده مشابه ولي در ضريب تعيين استانداردشده (مستقيم و خالص) متفاوت از هم مي‌باشند. اثر شاخص‌هاي مورد بررسي بر هويت و حس تعلق مكاني منجر به تعدد ميزان و زمان حضور در فضاي پياده راه شده و مراودات اجتماعي را توسعه داده است.