تحليل برهمكنش‌هاي فناورانه كاربران در فضاهاي باز عمومي دانشگاهي در راستاي پياده‌سازي سايبر پارك‌هاي شهري مطالعه موردي: پرديس باغ ملي دانشگاه هنر

ظهور دنياي مجازي منجر به خلق فضاها و ايجاد الگوهاي رفتاري نويني در زندگي انسان مدرن امروزي شده است. در همين راستا، سايبر پارك، از طريق هم آفريني فضاهاي باز عمومي و بهره‌گيري از فناوري‌هاي جديد اطلاعاتي و ارتباطاتي، فرصت‌هاي فراواني را براي ذي‌اثران در حوزه تعاملات ديجيتالي (تبادل اطلاعات، انتقال تجارب، به اشتراك‌گذاري دانش و...) فراهم كرده است. درواقع، سايبر پارك زيست‌بوم اجتماعي هوشمندي است كه در جهت دستيابي به اهداف توسعه پايدار، مي‌تواند با استفاده از افزارهاي فناورانه و در بستر طبيعت، نيازها و خواسته‌هاي افراد را به‌ويژه در زمينه آموزش و يادگيري برآورده كند. هدف اصلي اين پژوهش، امكان‌سنجي پياده‌سازي سايبر پارك‌ها از طريق برهمكنش‌هاي فناورانه كاربران در فضاهاي باز عمومي دانشگاهي است و پرديس باغ ملي دانشگاه هنر به‌عنوان نمونه موردمطالعه انتخاب‌شده است. بدين منظور، داده‌ها به‌صورت ميداني و از طريق پرسشنامه جمع‌آوري‌شده و سپس با بهره‌گيري از روش تحليل كمي و به‌كارگيري نرم‌افزار آماري SPSS و نيز به كمك راهبرد پژوهشي مطالعه موردي، تحليل داده‌ها انجام‌شده است. براي ارتقاي اعتبار اين پژوهش، مطالعه آزمايشي (30 عدد پرسشنامه) اجرا شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه موفقيت در استقرار سايبر پارك درون فضاهاي باز عمومي دانشگاهي نيازمند توسعه و تقويت زيرساخت‌هاي فناورانه در اين مكان و تأمين فضاي مناسب (به‌خصوص محيط طبيعي) براي فراهم شدن امكان حضور افراد براي استفاده از فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطاتي و به اشتراك‌گذاري تجارب حاصل از آن‌ها است. يافته‌ها به اشتياق و تمايل بالاي ذي‌اثران (دانشجويان يا كاربران اصلي) به مشاركت در امور مربوط به فضاي باز عمومي آموزشي نيز اشاره دارند. همچنين، كيفيت فضاي باز عمومي پرديس باغ ملي دانشگاه هنر به‌شدت مرتبط با امكانات موجود در آن بوده و با زندگي اجتماعي دانشجويان (مرتبط با كاربرد فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات) همبستگي قوي دارد.