ارزيابي تاب‌آوري و مؤلفه‌هاي آن در برابر مخاطرات طبيعي مطالعه موردي : شهر ايلام

مخاطرات طبيعي به‌صورت تكرارپذير، جوامع بشري ازجمله شهرها را در معرض آسيب‌پذيري قرار مي‌دهد. لذا تاب‌آور شدن با رويكرد تقويت جوامع و تحليل آسيب‌پذيري مطرح مي‌شود. در اين راستا ارزيابي تاب‌آوري و ابعاد آن در شهر ايلام مطابق با راهبردهاي جهاني تاب‌آوري و بررسي ميزان كارآمدي سند جهاني تاب‌آوري مطابق با واقعيات ساختار تاب‌آوري شهر ايلام ضروري مي‌نمايد. روش پژوهش توصيفي-تحليلي است. جامعه آماري شامل خبرگان حوزه مديريت بحران و ساكنين محلات شهر ايلام است. شاخص‌ها و مؤلفه‌ها با تلفيق مدل CDRI و راهبردهاي سند سنداي عملياتي شده‌اند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري همچون آزمون تي (T) تك نمونه‌اي و دو نمونه مستقل استفاده‌ شده است. بر اساس نتايج پژوهش، وضعيت تاب‌آوري شهر ايلام بر مبناي راهبردهاي جهاني تاب‌آوري با مقدار ميانگين 2/42 درصد كمتر از حد مبنا (3) است كه نشان مي‌دهد وضعيت تاب‌آوري شهر ايلام با وضعيت مطلوب فاصله داشته و نامطلوب ارزيابي مي‌شود. ابعاد تاب‌آوري اقتصادي، اجتماعي، نهادي، طبيعي و كالبدي با وضعيت مطلوب تاب‌آوري فاصله داشته و به سمت آسيب‌پذيري گرايش دارد. تفاوت معنادار بين تاب‌آوري بافت‌هاي فرسوده و حاشيه‌نشين با نواحي شهري داراي بافت جديد بيانگر سطوح متفاوت آسيب‌پذيري در سطح مناطق و نواحي محدوده موردمطالعه است. نتايج آزمون تي (T– Test) پرسشنامه مبتني بر نظر خبرگان حاكي از آن است كه راهبردهاي بين‌المللي تاب‌آوري در صورت اجرا در تقويت تاب‌آوري جوامع محلي (ايلام) مؤثر مي‌باشد كه اين امر استفاده از تجارب جهاني و لزوم بازنگري در راهبردهاي كاربردي در حوزه تاب‌آوري شهري را يادآور مي‌شود.