تبيين عوامل مؤثر بر ميزان زيست پذيري شهري مطالعه موردي: شهر ايلام

زيست پذيري همان دست‌يابي به كيفيت برنامه‌ريزي شهري خوب يـا مكان پايدار اسـت. اصطلاح زيست پذيري اشاره به درجه تأمين ملزومات يك جامعه بر مبناي نيازها و ظرفيت افراد آن جامعه دارد. هدف مقاله حاضر شناخت عوامل مؤثر بر زيست پذيري شهر ايلام مي‌باشد. روش آلودگي‌هاي زيست‌محيطي با منشأ خارجي، قوميت‌گرايي، كاهش سرمايه‌هاي اجتماعي، كاهش حس تعلق به مكان، محصور بودن در ميان كوه‌ها، سوداگري و كمبود زمين زيست پذيري شهر ايلام را با چالش مواجه ساخته است. تحقيق مورد استفاده، روش توصيفي - تحليلي، شيوه نمونه‌گيري، چندمرحله‌اي تصادفي و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه همراه با مصاحبه بوده است. جامعه آماري تحقيق، كليه شهروندان 18 سال و بالاتر ساكن در شهر ايلام تعريف‌شده است و بر اساس فرمول كوكران تعداد 383 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب ‌شده‌اند. نتايج و يافته‌هاي تحقيق حاكي از اين است كه ميانگين رضايت از زيست‌پذيري اقتصادي (49/10)، ميانگين رضايت از زيست‌پذيري اجتماعي (55/00) و ميانگين رضايت از زيست پذيري زيست‌محيطي (32/66) بوده است. همچنين در يافته‌هاي كاربرد روش تحليل مسير نتايج نشان مي‌دهد كه در بيشترين و قوي‌ترين اثرات بر زيست پذيري، مي‌توان به اثر مستقيم رويكرد به فضاي فرهنگي بر زيست پذيري اجتماعي (0/342)، رويكرد به عملكرد مديريت شهر بر زيست پذيري اقتصادي (0/356) و احساس امنيت شهري بر زيست پذيري زيست‌محيطي (0/237) اشاره كرد.