ارزيابي كمي پتانسيل‌هاي ژئوتوريسم ساحلي دشت ميناب

مناطق ساحلي جنوب كشور از جمله مناطقي هستند كه جاذبه‌هاي فراواني دارند. اين اشكال هر كدام به تنهايي اكوسيستم‌هاي زنده‌اي را به خود اختصاص داده‌اند. اما شناسايي، مديريت، برنامه‌ريري منسجم براي هر كدام از آن‌ها لازم و ضرورري به نظر مي رسد. از هر ده نفر گردشگر كه وارد كشور ميزبان مي‌شود يك فرصت شغلي ايجاد مي‌گردد. قرارگيري دشت ميناب در مصب رودخانه سبب شكل گيري اشكال ژئوتوريسمي جالبي شده است كه هدف اين پژوهش بررسي قابليت‌هاي گردشگري لندفرم‌هاي اين منطقه است. در اين پژوهش با استفاده و مقايسه دو مدل پري‌يرا و رينارد، 12 ژئومورفوسايت شامل: ( خور، گلفشان، جنگل حرا، كانال هاي جذر ومدي، تپه هاي ماسه اي رشته‌هاي ماسه‌اي، برخان‌ها، مئاندرها و ...)، مورد ارزيابي قرار گرفته است. مدل پري‌يرا نشان مي‌دهد كه در عيار علمي و عيار مكمل بالاترين امتياز مربوط به خورها و كمترين امتياز مربوط به مئاندرها است. اما در مدل رينارد در عيار علمي بيشترين ارزش، جنگل‌هاي حرا و در معيار مكمل خورها بيشترين ارزش را به دست آورده‌اند. به طور كلي نتايج نشان مي‌دهد كه دو سايت خورها و جنگل‌هاي حرا بيشتر امتياز را در بين ژئومورفوسايت‌ها كسب نموده‌اند.