ارتباط عوامل توسعه چشم انداز مستقل روستايي و مزاياي توسعه گردشگري ساحلي شهرستان چابهار با استفاده از مدل گسترش عملكرد كيفيت (QFD)

توجه به شاخص‌ها و عوامل توسعه چشم‌انداز مستقل از رهيافت‌هاي نوين توسعه گردشگري روستايي است. توسعه چشم‌انداز مستقل روستايي گونه‌اي از توسعه آينده‌نگر روستايي است كه در آن ساكنان محلي در فرايند توسعه نقش اساسي و فعال ايفا مي‌كنند. بر اين اساس اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط عوامل توسعه چشم‌انداز مستقل روستايي و مزاياي توسعه گردشگري ساحلي انجام شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و روش انجام آن تركيبي (كيفي و كمي) است. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه، مصاحبه و مشاهده مي‌باشد. جامعه آماري خانوارهاي روستاهاي ساحلي شهرستان(3720 خانوار) چابهار مي‌باشد. با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي، 280 خانوار و شش روستاي ساحلي به عنوان نمونه انتخاب شد.يافته هانشان داد كه از ميان عوامل هشتگانه فرهنگ و هنر محلي، توسعه خلاق، منابع محلي و عملكرد، عامل جغرافيايي، نيروي انساني، تخصص و دانش، ويژگي يكپارچگي و مديريت و نگهداري، چهارعامل: منابع محلي و عملكرد اقتصادي، فرهنگ و هنر، جغرافيايي و نيروي انساني، مهمترين عوامل توسعه چشم‌اندار مستقل روستايي مي‌باشند. نتايج مدل QFD و ماتريس ارتباط نشان داد كه عوامل فوق بيشترين ارتباط را با حفظ كيفيت محيط، كاهش آسيب‌پذيري محيط، تحرك اقتصاد محلي و ايجاد اشتغال داشته‌اند. همچنين پنج استراتژي براي توسعه چشم‌انداز مستقل وگردشگري روستايي، با توجه به الزامات و شاخصهاي مورد استفاده تدوين شدكه به ترتيب عبارت از: آموزش نيروي انساني متخصص، تقويت مشاركت روستاييان در فعاليتهاي گردشگري، ترويج بازاريابي و توليد محصولات گردشگري خلاق روستايي، استفاده بهينه از منابع محلي و استفاده از ظرفيت مديريت و رهبري محلي مي باشند.