تحليل اهميت – عملكرد شاخص‌هاي اشتغال پايدار روستايي مبتني بر محيط طبيعي (نمونه موردي: ناحيه‌ي روستايي شرق گيلان)

پايداري اشتغال زماني مطرح مي شود كه فعاليت هاي روستايي ضمن تامين درآمد براي جوامع روستايي، سازگار با توان هاي محيطي، و فرهنگي آنها نيز باشد. اين پژوهش با هدف بررسي وضعيت شاخص هاي اشتغال پايدار در ناحيه شرقي استان گيلان با رويكرد كمي و به روش توصيفي تحليلي انجام شده است. جامع آماري شامل نواحي روستايي شرق گيلان بوده كه در 42 دهستان واقع شده اند. كه 20% روستاها، معادل 210روستا بطور متوسط از هر دهستان 5 روستا(روستاهايي كه بيشترين عملكرد را در نظام توليد كشاورزي داشته اند) به عنوان نمونه انتخاب شده و مورد بررسي قرار گرفته اند. براي بررسي شاخص هاي اشتغال پايدار در هريك از روستاهاي نمونه از نظرات، 385 نفر از كشاورزان روستايي استفاده شده و پرسشنامه اهميتعملكرد توسط آنها تكميل گرديد. نتايج تحقيق نشان داد در ارتباط با شاخص هاي امنيت شغلي، شرايط اقتصادي، شرايط توليد و كم و كيف محصولات كشاورزي، وضعيت منطقه مناسب نيست. اما در خصوص شاخص اثرات زيست محيطي و وضعيت بازار در منطقه مورد مطالعه، مشخص شد كه اين دو شاخص به نسبت داراي شرايط بهتري هستند. يعني بصورت بالقوه اثرات نامطلوب زيستي محيطي فعاليت هاي موجود ناچيز و دسترسي به بازار اوليه براي توليدات كشاورزي در منطقه وجود دارد. در نهايت بهترين راه براي بهبود اوضاع معيشتي در نواحي روستايي شرق گيلان، مهارت آموزي به روستاييان در قالب احداث خانه هاي مهارت آموزي در مراكز دهستان ها پيشنهاد شد.