تاثير عوامل مكانمند و بي هويت در فضاهاي سبز بر التفات ذهن و دلبستگي به شهر (مورد مطالعه: پارك شهرداري،پارك چاله باغ،پارك ملت شهر گرگان)

حس مكان بيشتر به معناي ويژگي‌ها و خصلت‌هاي غير مادي مكان است به اين معنا كه بعضي از مكان‌ها از چنان جاذبه‌اي برخوردارند كه به فرد نوعي احساس وصف ناشدني القا مي‌كنند و او را سرزنده، شاداب و علاقمند به حضور و بازگشت به آن مكان‌ها مي‌كنند. در همين راستا پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان تاثير عوامل كالبديرفتاري پارك‌ها بر حس مكان و دلبستگي مكان است. روش پژوهش تحقيق حاضر به صورت كمي انجام پذيرفته و همچنين با شيوه استدلالي به منابع و متون معتبر كتابخانه اي و اسنادي و شبكه جهاني اينترنت نيز ارجاع شده است. براي تعيين حجم نمونه از نرم افزار (G*Power) استفاده شد كه نياز به 212 نمونه پرسشنامه تعيين گرديد . براي روايي پرسشنامه از اعتبار محتوا استفاده شد و براي پايايي دروني پرسشنامه از آلفاي كرونباخ استفاده گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و به روش همبستگي اسپيرمن و رگرسيون چند متغييره انجام پذيرفت. نتايج حاصل از ضريب همبستگي اسپيرمن نشان داد كه بين عوامل كالبديرفتاري و حس مكان و دلبستگي مكان رابطه وجود دارد و رابطه آنها به صورت مثبت و مستقيم مي‌باشد. به عبارت ديگر با بهبود عوامل متغييرهاي مطرح شده، ميزان حس مكان و دلبستگي به مكان افزايش يافته و با كاهش آن ميزان حس مكان و دلبستگي به مكان در بين مردم كاهش مي‌يابد. نتايج و يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه عوامل كالبديرفتاري محيط‌ پارك‌ها تاثير بسزايي در ميزان دلبستگي و حس مكان بر مردم دارد. به عبارت ديگر، عوامل كالبدي و رفتاري پارك‌ها به عنوان يك ضرورت در روند سلامت و زيباشناختي حسي يا عاطفي جامعه مطرح مي‌شود، كه با طراحي الگويي مناسب بر مبناي انعطاف پذيري بالا، امنيت، صميميت و آرامش مي‌توان بر ميزان اين حس و شادابي و علاقمند بودن افراد جامعه كمك كند.