ارزيابي مؤلفه‌هاي رضايتمندي از فضاهاي عمومي محله بهارستان شهر تهران

يكي از مباحث مهم در موضوع برنامه‌ريزي شهري و همين‌طور بحث مديريت شهري، توجه به فضاهاي عمومي است، فضاهايي كه نقش عمده‌اي را در تعامل‌بخشي، اجتماع‌ ‌پذيري، ايجاد شادابي، تنوع و سرزندگي در يك محله مي‌توانند بازي كنند. همچنين امروزه فضاهاي عمومي شهري، ضرورتي اساسي در برنامه‌هاي توسعه شهري يافته‌اند كه اين امر حكايت از نقش اين فضاها در تقويت وجهۀ فرهنگي – اجتماعي شهر دارد. بنابراين با توجه به نقش بسيار مؤثر فضاهاي عمومي در حيات شهري، برنامه‌ريزي براي اين گونه از فضاها يكي از اولويت‌ها و دغدغه‌هاي اصلي مديران شهري است. بنابراين هدف اصلي اين تحقيق بررسي مؤلفه‌هاي اصلي رضايتمندي از فضاهاي عمومي در محله بهارستان شهر تهران مي‌باشد. روش پژوهش حاضر توصيفي – تحليلي و مبتني بر داده‌هاي اوليه مي‌باشد كه جمع‌آوري اطلاعات اوليه، به‌صورت اسنادي و پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه انجام‌گرفته است. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و Smart PLS مورد پردازش قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان‌دهنده آن است كه رضايتمندي از فضاهاي عمومي بر اساس نتايج آزمون T در محله بهارستان تهران با ميانگين 2.75 در طيف ليكرت در سطح پاييني قرار دارد. همچنين بر اساس نتايج حاصل از تحليل عاملي اكتشافي مؤلفه‌هاي اصلي مؤثر بر رضايتمندي از فضاهاي عمومي به 4 عامل اصلي تقسيم شد. همينطور نتايج حاصل از مدل‌سازي مسير PLS مؤلفه‌هاي اصلي تأثيرگذار بر رضايتمندي از فضاهاي عمومي مؤلفه‌هاي جذابيت، ايمني و امنيت، غنا و جامعيت شناخته شدند كه با برنامه‌ريزي در راستاي ارتقاء و ساماندهي اين مؤلفه‌ها مي‌توان سطح رضايتمندي از فضاهاي عمومي در اين محدوده را بالا برد.