بررسي وضعيت توسعه يافتگي دهستان هاي شهرستان دهگلان با مدل رتبه اندازه در سال 90 و 95

به كار گيري معيارها و روش هاي كمي جهت سطح بندي سكونتگاه ها در سيستم فضايي مناطق از سوي منجر به شناخت ميزان نابرابري نقاط سكونتگاهي شده و از سوي ديگر معياري جهت تلاش در راستايي كاهش فقر و نابرابري هاي موجود ميان آنها محسوب مي گردد، اين تحقيق به بررسي و سنجش شاخص هاي توسعه انساني دردهستان هاي شهرستان دهگلان واقع در استان كردستان بر اساس شاخص هاي آموزشي،فرهنگي و ورزشي-سياسي-اداري، برق، گاز، آب- بهداشت و درمان-مخابرات و ارتباطات پرداخته شد، روش انجام تحقيق حاضر توصيفي– تحليلي است، گردآوري اطلاعات با استفاده از منابع كتابخانه اي انجام گرفته، مدل مورد استفاده در اين تحقيق مدل رتبه- اندازه است كه براي سنجش ميزان تعدل فضايي بين توزيع خدمات و جمعيت در دهستان اين شهرستان بر اساس آمار 1390 و 1395 پرداخته شد نتايج اين تحقيق در سال 90 نشان مي دهد كه پژوهش 10 / مي باشد مي توان گفت كه در دهستان هاي شهرستان دهگلان بين جمعيت و خدمات بر اساس آمار 1390 تعادل ناچيزي وجود دارد ودر سال 95 مقدار عدد به دست آمده از اين از اين پژوهش 30 / مي باشد مي توان گفت كه در دهستان هاي شهرستان دهگلان بين جمعيت و خدمات بر اساس آمار 1390 تعادل به نسبت كم تري وجود دارد در اين راستا بيشترين اختلاف مربوط به دهستان ئيلاق شمالي مي باشد كه از لحاظ جمعيتي داراي جمعيتي متناسب، اما از لحاظ خدمات در رتبه پايين تري و در وضعيت نامناسب قرار دارند بنابراين مي طلبد كه در برنامه ريزيها به اين نقاط ضعيف توجه بيشتري شود و در جهت تقويت امكانات در اين دهستان ها اقداماتي اساسي انجام شود تا فاصله فضايي بين دهستان ها تعديل شود.