گردشگري و آسايش اقليمي با تاكيد بر برنامه‌ريزي و مديريت شهرهاي ساحلي مطالعه موردي: شهر نور

آب و هواي مناسب و شناخت كافي از شرايط اقليمي در مقصد يكي از مهمترين عناصر در بحث گردشگري است و مي‌تواند به‌عنوان يك عامل جاذب يا دافع براي گردشگران باشد. اين تحقيق از نوع كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي – تحليلي است جامعه آماري ما در اين پژوهش خانوارهاي شهر نور، مسئولين و گردشگران مي باشند كه براي بررسي تاثيرات عوامل مطرح شده در گردشگري از ابزار پرسشنامه استفاده كه توسط جامعه آماري فوق پاسخ و داده ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري نرم افزار Spss و با و مدل HOLSAT به تجزيه تحليل داده‌هاي پژوهش پرداخته‌ايم. همچنين به منظور سنجش شرايط آسايش مناسب براي گردشگران در ماه هاي مختلف از نرم افزار TCI بهره گرفته شد كه نتايج حاكي از عوامل اقتصادي و اجتماعيفرهنگي نشان دهنده اين مسئله مي‌باشد كه مطابق آزمون‌هاي آماري گرفته شده از مولفه‌هاي دو فرضيه هر دو فرضيه تأييد مي‌شوند و اين ساختار‌ها توانسته‌اند موجبات توسعه گردشگري منطقه را فراهم آورند و نتايج حاصله از مدل HOLSAT نشان از مثبت بودن عملكرد موجود در مولفه‌هاي ساختار اقتصادي و متناقض بودن عملكرد برخي از مولفه‌هاي ساختار اجتماعي – فرهنگي مي‌باشد كه نشان از نيازمندي در راستايي برنامه‌ريزي مجدد در اين راستا مي‌باشد همچنين نتايج حاصل شده از ارزبابي شرايط آسايش نشان مي‌دهد كه از نظر شاخص اقليم گردشگري و بوم‌گردي شهر نور در بيشتر ايام سال بخصوص ماه‌هاي دي،اسفند، فروردين، ارديبهشت، مهر،آبان ازشرايط عالي وخوب براي فعاليت‌هاي توريسي برخوردار مي باشند.