ميزان رضايت شهروندان از پليس راهنمايي و رانندگي در كاهش و كنترل تصادفات (مطالعۀ موردي: شهر مرودشت)

در ايران از ميان حوادث مختلف مرتبط با زيرساخت حمل و نقل جاده اي، تصادف رانندگي از اهميت ويژه اي برخوردار است. طوري كه 25 درصد تلفات ناشي از مرگ و ميرهاي غير طبيعي كشور ناشي از تصادفات ترافيكي است. صدمات و خسارات ناشي از تصادفات ترافيكي، امري مهم و قابل ملاحظه است كه متأسفانه در اغلب موارد ناديده گرفته مي شود. اين پژوهش با هدف اصلي بررسي ميزان رضايت شهروندان از عملكرد پليس راهنمايي و رانندگي در كاهش و كنترل تصادفات در زمرۀ تحقيقات توصيفيتحليلي و پيمايشي قرار گرفته و از نظر هدف مطالعه، تحقيق كاربرديتوسعه اي محسوب مي شود. جامعۀ آماري اين پژوهش، كليۀ شهروندان شهر مرودشت(138649) مي باشد براي سنجش پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده گرديد كه آلفاي به دست آمده (744/.) نشان دهندۀ پايايي قابل قبول پرسشنامه است. اما در رابطه با جامعۀ آماري تعداد تصادفات به دليل محدوديت تعداد تصادفات نمونه گيري انجام نشده است. و كليۀ جامعۀ آماري به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. به منظور تهيۀ نقشه ها و تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتايج پژوهش در تحليل همبستگي اسپيرمن نشان داد كه در شهر مرودشت بين سن رانندگان و وقوع تصادفات رابطه اي وجود ندارد و نتايج آزمون تي تك نمونه اي نيز نشان دهندۀ رضايت شهروندان از پليس راهنمايي و رانندگي در كاهش و كنترل تصادفات است. سطح اطميناني 95درصد و سطح معناداري(0.000) و همچنين حدبالا(0.46)و حدپايين مثبت(0.55)كه بيانگر در حد متوسط بودن شدت رابطه است و نشان دهندۀ رضايت شهروندان از پليس راهنمايي و رانندگي است.