تحليل وضعيت توزيع خدمات و جمعيت در مناطق روستايي استان ايلام با استفاده از ضريب جيني و منحني لورنز

نحوه پراكنش خدمات روستايي نشانگر ميزان رشد و توسعه يافتگي مناطق روستايي و بالطبع نحوه نگرش به ساز و كارهاي برنامه ريزي غيرمتمركز در سطح كشور مي باشد. در پراكنش خدمات روستايي در مراحل اوليه توسعه يافتگي، توجه به شاخص هاي كالبدي، اجتماعي و اقتصادي حائز اهميت بسياري است. سنجش و ارزيابي نحوه توزيع موضوعات و عوامل مؤثر در توسعه و درجه برابري يا نابرابري در توزيع يكي از روش هاي شناسايي وضعيت جامعه و سطح توسعه آن است. پژوهش حاضر در پي آن است كه به بررسي ارتباط بين پراكنش جمعيت و توزيع خدمات در نواحي روستايي بپردازد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و به روش توصيفي تحليلي انجام شده است. جامعه آماري مورد مطالعه، روستاهاي استان ايلام مي باشند. داده هاي مورد نياز از نتايج سرشماري نفوس و مسكن سال 1390 و 1395 استان ايلام به دست آمده است و با استفاده از شاخص يا ضريب جيني و منحني لورنز به مقايسه ي وضعيت توزيع خدمات با توجه به جمعيت در مناطق روستايي استان پرداخته شده و مورد تحليل قرار گرفته اند. يافته ها نشان مي دهد كه كه در سال 1395 برابري بيشتري در توزيع خدمات با توجه به جمعيت در مناطق روستايي استان وجود داشته است و در سال 1390 برعكس( نابرابري در توزيع خدمات).