بررسي و تحليل تحركات سياسي و قومي گروهك هاي شبه نظامي برامنيت جنوب شرق

تركيب قومي و مذهبي موجود در استان‌هاي مرزي شرقي كشور به نحوي است كه نوعي ضعف ژئوپليتيك را در اين مناطق براي نظام جمهوري اسلامي فراهم آورده است. غفلت از اين موضوع از طرفي و هوشياري دشمنان در آن سوي مرزها و بهره‌برداري آنان از موقعيت ايجاد شده، به نوعي تهديد محسوب مي‌گردد. از ديدگاه وهابيت اين بخش از ايران به دليل، اكثريت اهل‌تسنن، فقر اقتصادي و فرهنگي، خروج روحانيون اهل‌تسنن براي ادامه تحصيل به كشورهاي عربستان و پاكستان، و ... داراي شرايط مناسب براي تبليغ و توسعه فرقه‌گرايي مذهبي و گسترش وهابيت است. مهمترين پيامدهاي گسترش فرقه‌گرايي وهابيت، يارگيري نهادهاي جاسوسي مخالف عليه نظام است كه بايستي مورد توجه نهادهاي اطلاعاتي و امنيتي قرار گيرد. به ويژه كه، يكي از اهداف راهبردي حاميان اين فرقه تأسيس يا نفوذ بر مدارس مذهبي اهل‌سنت، به ويژه در استان‌هاي مرزي در جهت ترويج عقايد ضد شيعي است. به نظر مي‌رسد با يك برنامه‌ريزي مناسب كه بيشتر مي‌بايستي متكي به تغيير نگرشي بر مرز باشد مي‌توان اين نقاط ضعف را به نقاط قوت تبديل نمود، سلفي‌گري از جريان‌هاي راديكال مذهبي است كه بيشتر از آن كه ريشه داخلي داشته باشد، ريشه‌هاي منطقه‌اي دارد. سه كشور عربستان، پاكستان و امارات از اصلي‌ترين حاميان مالي جريان‌هاي سلفي هستند و استان سيستان و بلوچستان به لحاظ بافت قومي مذهبي و مجاورت جغرافيايي با پاكستان و افغانستان از بيشترين پتانسيل فعاليت‌ گروه‌هاي سلفي برخوردار است