بررسي نيازهاي آموزشي – ترويجي زنان روستايي)موردمطالعه: شهرستان ساري استان مازندران)

اينكه زنان روستاييبه‌طور مشخص در چه مراحلي از توليد، در مورد چه محصولي، به همراه چه كسي و چگونه فعاليت مي‌كنند در تدوين و اجراي يك برنامه توسعه، اهميت خاصي دارد. توجه ويژه به نقش زنان در كشاورزي، متضمن تلاش براي شناسايي هر چه دقيق‌تر انواع و ميزان آنان از يك‌سو و شناسايي و رفع موانع و مشكلات آنان در مسير توسعه كشاورزي از سوي ديگر است. اين پژوهش، باهدف بررسي نياز آموزشي زنان روستاي آكند شهرستان ساري استان مازندران انجام‌شده است. جامعه آماري شامل 143 نفر از زنان كشاورز بود كه با استفاده از جدول مورگان 103 به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخت بود كه روايي آن با نظر استادان دانشگاه و پايايي آن با استفاده از محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ (2/93 %) تائيد شد. اين تحقيق ازلحاظ هدف، تحقيقي كاربردي بوده و به روش پيمايشي انجام‌شده است. نتايج حاصل از تحقيق، حاكي از مشاركت زنان روستايي در مراحل مختلف فعاليت‌هاي زراعي و باغي است. بين متغيرهاي سن، ميزان زمين تحت تملك خانوار، سابقه كار كشاورزي و ميزان تحصيلات، با نياز احساس شده براي شركت در كلاس‌هاي آموزشي همبستگي وجود دارد. باوجود اين، نياز زنان اين روستا به برگزاري كلاس‌هاي آموزشي ترويجي، اغلب در نظر گرفته نشده و اكثريت كلاس‌هاي برگزارشده به مردان اختصاص يافته است.