نقش مناطق حفاظت شده در توسعه اكوتوريسم (مطالعه موردي پناهگاه حيات وحش ميانكاله با استفاده از مدل SWOT)

چشم اندازهاي طبيعي از كانون‌ها و جاذبه‌هاي توريست پذير است، اهميت دادن به آنها در حفاظت از محيط‌زيست به منظور دستيابي به توسعه پايدار امري ضروري است. در اين تحقيق به بررسي و طبقه بندي دو موضوع صنعت اكوتوريسم و حفاظت از محيط‌زيست كه داراي دو رويكرد متفاوت ولي وابسته به هم هستند، پرداخته شده‌است. اين‌كه با چه نگاه و رويكردي به موضوع فوق پرداخته شود از اهميت فراواني دارد. اگر ديد اقتصادگرايي و جنبه سودآوري، از منابع طبيعي براي برنامه‌ريزان مئرد اهميت باشد، صنعت گردشگري عاملي خواهد شد براي تخريب و بهانه‌اي براي سودجويي از طبيعت.اما با نگاهي دورانديشانه و آينده‌نگر، مي‌توان نسبت به توسعه صنعت اكوتوريسم در مناطق حفاظت‌شده و مناطق طبيعي به حفظ اين منابع با ارزش تلاش كرد و عامل حفاظت از محيط‌زيست را بر عامل صنعت گردشگري مقدم شمرد. برنامه‌ريزي براي اكوتوريسم بايستي به گونه اي باشد كه در برنامه‌ريزي و مديريت كم‌ترين آسيب براي تنوع زيستي را داشته باشد. سودهاي حاصل از گردشگري ناپايدار و آسيب‌رسان به محيط‌هاي طبيعي و حتي فرهنگي، كوتاه مدت خواهد بود و صدمات جبران ناپذيري نيز به پيكره طبيعت وارد خواهد آورد. اين در حالي است كه مي توان با بهره‌گيري از اكوتوريسم پايدار و مبتني بر اصول زيست‌محيطي، تاثير اقتصادي بلند مدت در سطوح ملي و محلي را لمس كرد. پناهگاه حيات‌وحش ميانكاله با دارا بودن موقعيت مناسب و اكوسيستم خاص، توان بالايي در جذب گردشگران را داراست. در اين پژوهش كه با توصيفي و تحليلي و بهره‌گيري از اسناد كتابخانه‌اي و هم‌چنين مشاهدات ميداني و تجزيه و تحليل به روشSWOT صورت گرفته به بررسي ويژگي‌ها و پتانسيل‌هاي گردشگري پناهگاه حيات‌وحش ميانكاله پرداخته شده‌است تا علاوه بر شناسايي اين داشته‌ها در زمينه حفظ و پايداري اكوسيستم آن نيز تلاش شود و با توجه به نقش و اهميت توسعه پايدار راه‌كار‌هاي حفاظت مطلوب آن نيز ارائه شود.