نقش عوامل ژئومورفولوژي در نوع فعاليت ‌اقتصادي روستاهاي مرزي(مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان مريوان )

فعاليت‌هاي اقتصادي مناطق روستايي تحث تاثير عوامل مختلفي قرار دارد. در اين ميان عوامل ژئومورفولوژي يكي از مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار در نوع فعاليت‌هاي اقتصادي و مكان‌گزيني مناطق روستايي محسوب مي‌شود. در تحقيق حاضر تأثير عوامل ژئومورفولوژي در نوع فعاليت‌هاي اقتصادي روستاهاي شهرستان مريوان مورد ارزيابي قرار گرفته شده است، بنابراين اين پژهش بر مبناي روش‌هاي توصيفي و تحليلي مي‌باشد و دادههاي آن شامل مطالعه كتابخانه‌اي و بررسي متون و محتوي مطالب و نقشه‌ها و نيز روش‌هاي ميداني مانند پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده است. ابزارهاي گردآوري داده‌ها به دو دسته ابزارهاي ميداني شامل (پرسشنامه‌،‌ مشاهده و مصاحبه) و نرم‌افزاري (arc gis, spss,google earth) قابل تقسيم هستند. در اين پژوهش ابتدا نقشه ژئومورفولوژي منطقه تهيه و موقعيت ژئومورفولوژيكي روستاها مورد ارزيابي قرار گرفته شده است و سپس كاربري‌هاي هر بخش به صورت جدا در ارتباط با عوامل ژئومورفولوژي مورد ارزيابي قرار گرفته شده است. در مرحله بعد با استفاده از پرسشنامه و به روش‌ نمونه‌برداري طبقه‌بندي منظم اقدام به جمع‌آوري اطلاعات در مورد فعاليت‌هاي اقتصادي روستاييان شده است. نتايج حاصل از ارزيابي داده‌ها بيانگر اين است كه در بخش سرشيو با توجه به كوهستاني بودن منطقه و نبود زمين‌هاي زراعي، بيش‌تر مردم به فعاليت‌هاي باغداري و دامداري اشتغال دارند و بيش‌ترين مهاجرت به شهر را داشته‌اند ولي در بخش‌هاي مركزي و خاووميرآباد با توجه به وجود مناطق مسطح و قابل كشت درصد زيادي از روستاييان به زراعت اشتغال دارند و درصد مهاجرت كم‌تري داشته‌اند.