ارزيابي حكمروايي خوب شهري در عملكرد مديريت شهر اسلامشهر با استفاده از مدل راهبردي Swot

جمعيت شهري به مرحله انفجار رسيده است و در كشورهاي كمتر توسعه يافته رو به افزايش است. در سال1800ميلادي معادل 29 ميليون نفر درشهرها زندگي مي كردند اما با گذشت200سال جمعيت شهرنشين نزديك به 3ميليارد نفر رسيده است اين رقم يك آمار نيست بلكه ضرورت و نقش مديريت شهري را به دوچندان رسانده است. هدف پژوهش حاضر ارزيابي حكمروايي خوب شهري در عملكرد مديريت شهر اسلامشهر با استفاده از مدل Swot مي باشد، براي رسيدن به اين هدف ابتدا به سطح حكمروايي خوب در ايران، ميان كشورهاي جهان از لحاظ شاخص هاي تعين شده بانك جهاني براي حكمروايي خوب پرداخته شد و سپس با استفاده از روش توصيفي تحليلي به مصاحبه با شهروندان و مسئولين شهر اسلامشهر پرداخته شد و فهرستي از مهمترين نقاط قوت، ضعف، تهديدها و فرصت هاي فراروي مديريت شهر اسلامشهر شناسايي شد و در انتها با سنجش اهميت هريك از عوامل اولويت دارترين راهبردهاي حكمروايي خوب شهري در اسلامشهر شناسايي و ارائه شد، يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه شهر اسلامشهر در گرداب مديريت بخشي و سلولي و نگرش از بالا به پائين گرفتار گرديده است و از مديريت ناكارآمد، ضعف ساختاري و نهادي در اداره امور شهر رنج مي برد و مسئولان و سازمان هاي درگير در اداره امور شهر جهت بهبود اين وضعيت و برون رفت از وضعيت فعلي مي بايست با به حداقل رساندن و كاهش نقاط ضعف در امر مديريت و كنار گذاشتن تعصبات طايفه اي و در نهايت مشاركت گرايي شهري، زمينه حكمروايي خوب شهري را در اسلامشهر فراهم آورند.