پهنه بندي مناطق مستعد سيل خيزي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعه موردي: شهرستان كامياران)

سيل يكي از مهم ترين و پيچيده ترين بلاياي طبيعي مي باشد كه بيشترين فراواني را نيز به خود اختصاص داده است. امروزه رشد بي رويه جمعيت، تسطيح زمين و اشغال حريم رودخانه ها و مسيل ها در كنار عوامل اقليمي و فيزيوگرافي در شهرهاي بزرگ سبب گسترش سيلاب هاي شهري شده است. هدف از اين تحقيق پهنه بندي مناطق مستعد سيل خيزي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي براي حوضه شهرستان كامياران مي باشد. براي پهنه بندي خطر سيلاب از 8 معيار تاثيرگذار بنابر توصيه و راهنمايي هاي كارشناسان اداره منابع طبيعي و هواشناسي شهرستان شامل فاصله از رودخانه ها، فاصله از درياچه، كاربري اراضي، ارتفاع منطقه، شيب منطقه، بارندگي، دما، فاصله از راه هاي اصلي استفاده شد. با استفاده از مدل تحليل سلسله مراتبي (AHP) لايه هاي اطلاعاتي موجود در نرم افزار Expert Choise وزن دهي شده و سپس با استفاده مقايسه زوجي دو به دو مقايسه شدند. در نهايت بعد از تلفيق لايه ها در نرم افزار Arc Map، مدل نهايي پهنه بندي مناطق مستعد سيل خيزي شهرستان در پنج طبقه از مناطق خيلي پرخطر تا مناطق خيلي كم خطر طبقه بندي شدند. نتايج تحقيق نشان داد از كل مساحت شهرستان را حدود 12.7 درصد مناطق خيلي پرخطر و حدود 15.2 درصد مناطق خطرناك در برگرفته است كه عمدتا بخش هاي مركزي و شمالي شهرستان (حاشيه رودخانه گاوورود) را شامل شد و اين مناطق را براي سيل خيزي مهيا و در حالت هشدار قرار داده است.