بازطراحي فضاهاي شهري با تاكيد بررويكرد ارتقاي احساس امنيت (مطالعه موردي بافت تاريخي و قديمي شهر خرم‌آباد)

به‌طور مشخص، امنيت در فضاهاي عمومي يك شهر سرزندگي و پويايي فضا را به دنبال خواهد داشت كه نمود آن را مي‌توان در حضور فعال مردم، تعاون و تعامل، كاهش استرس و نگراني، حضور گروه‌هاي مختلف سني و جنسي و همچنين حيات شبانه مشاهده نمود. اهميت و ضرورت تحقيق بر اين پايه بهبود ويژگي‌هاي كالبدي فضاهاي عمومي استوار است كه مي‌تواند منزلت اجتماعي را به‌واسطه‌ي افزايش احساس امنيت ارتقا دهد. هدف اصلي پژوهش سنجش رابطه بين مولفه‌هاي كالبدي و احساس امنيت در فضاهاي عمومي مي‌باشد. بر همين اساس در اين پژوهش، احساس امنيت در بافت‌هاي تاريخي و قديمي شهر خرم‌آباد به‌عنوان يك فضاي عمومي شهر مورد ارزيابي قرار گرفت. روش تحقيق تحليلي تفسيري بوده و از طريق مشاهده ميداني صورت گرفته است. در گام اول پژوهش بعد از شناسايي معيارهاي پژوهش، گروهي متشكل از خبرگان مرتبط با پژوهش تشكيل شده است. بر اين اساس ابتدا شاخص‌هاي بازطراحي فضاهاي شهري با تاكيد بررويكرد ارتقاي احساس امنيت براساس مدل SWOT استخراج و در اختيار 16 نفر از پاسخ دهندگان قرار داده شد در تمامي مراحل ميزان اهميت عوامل در قالب طيف ليكرت و شامل گزينه‌هاي (تاثير بسيار كم: 1)، (تاثير كم: 2)، (تاثير متوسط: 3)، (تاثير زياد: 4) و (تاثير بسيار زياد: 5) صورت گرفت. طبق اطلاعات به‌دست آمده مهم‌ترين مولفه‌هاي كالبدي موثر بر ايجاد و ارتقا امنيت در فضاهاي شهري براساس پژوهش‌هاي صورت گرفته در اين زمينه و همچنين آرا و تجربيات نظارت، كاربري، مبلمان شهري، بافت شهري، شبكه معابر، نور و روشنايي، آسايش، خوانايي و كيفيت بصري و ايمني بيشترين تاثير را در ايجاد حس امنيت دارند.