بررسي وضعيت مبلمان پاركي و تأثير آن بر رضايت شهروندان (مطالعه‌موردي: پارك‌هاي مناطق شهر اصفهان‌)

يكي از عوامل مؤثر در بهبود وضع فضاهاي سبز شهري كه داراي اثرات اجتماعي، فرهنگي‌، روحي و رواني فراواني ميباشد مبلمان موجود در پارك است. در همين راستا، هدف پژوهش‌حاضر بررسي نحوة عملكرد مبلمان‌پاركي در مناطق شهر اصفهان و مقايسه ميزان رضايت شهروندان از مبلمان موجود در پاركهاي مناطق مي‌باشد. روش‌پژوهش، توصيفيتحليلي و پيمايشي است كه با تكميل 325 پرسشنامه در 60 پارك مهم انجام شده است. براي تحليل داده‌هاي حاصل از پرسشگري و سنجش تعامل متغيرهاي مورد مطالعه، از آزمون‌هاي آماري در محيط نرم افزار Spss و همچنين براي ترسيم نقشه از نرمافزار ArcGIS استفاده گرديده است. براي بررسي ميزان رضايت از انواع مبلمان پاركي در مناطق، از روش تحليل آزمون واريانس استفاده گرديد به‌طوري‌كه نتايج محاسبات نشان داد پاسخگويان منطقه هفت داراي ميزان رضايت كمتر و پاسخگويان منطقه هشت داراي بيشترين ميزان رضايت مي‌باشند. همينطور جهت بررسي تمايل به استفاده مجدد از پارك‌ها، از آزمون كروسكال واليس استفاده گرديد، كه اين آزمون نشان داد كه تفاوت معناداري از نظر متغير مورد نظر، در مناطق اصفهان وجود دارد. در نهايت نتايج پژوهش حاكي از آن است كه نحوة عملكرد مبلمان‌پاركي و ميزان رضايت شهروندان از مبلمان موجود در پارك‌هاي هر منطقه باهم متفاوت مي‌باشند و بيشترين ميزان رضايت متعلق به ساكنين منطقة 13 و كمترين ميزان مربوط به منطقة هفت مي‌باشد.