تحليلي بر گسترش كالبدي شهر كرمانشاه با استفاده از تصاوير ماهواره اي لندست

امروزه شاهد رشد و گسترش افقي شهرها بخصوص در كشورهاي در حال توسعه كه ناشي از رشد بالاي شهر نشيني است هستيم. اين گسترش كه ناشي از نرخ بالاي مهاجرت ها به خصوص مهاجرتهاي روستا شهري است سبب تغييرات فراواني در توسعه و تغييرات كاربري شهرها شده است. در ايران نيز شاهد اين گسترش كالبدي ناشي از رشد جمعيت هستيم. در پژوهش حاضر سعي شده است تغييرات كاربري اراضي و توسعه كالبدي شهر كرمانشاه در بازه زماني 1990 تا 2019 و پيش بيني تا سال 2030نشان داده شود. در اين پژوهش از تصاوير ماهواره اي و تجزيه و تحليل در نرم افزارهاي ENVI، IDRISI، و به كار گيري مدل LCM ,همچنين نرم افزارGIS استفاده شده است. در ادامه با استفاده از زنجيره ماركوف به پيش بيني رشد شهر تا سال 2030 پرداخته شد. نتايج پژوهش پس از تهيه نقشه كاربري اراضي و تجزيه و تحليل بيانگر اين موضوع بود كه مساحت اراضي شهري و مسكوني از 66.24 كيلومترمربع در سال 1990 به 84.67 كيلومترمربع در سال 2000 افزايش يافته است كه بيانگر اين است كه روند رو به رشد سريعي داشته است. اين كاربري در حدفاصل سال‌هاي 2000 تا 2010 نيز رشد نسبتا سريعي داشته است به طوري كه در اين دوره ده ساله با 10.86 كيلومترمربع رشد فيزيكي از 84.67 به 95.53 كيلومترمربع افزايش داشته است. همچنين در طي سال‌هاي 2010 تا 2019 نيز با حدود 4.17 كيلومترمربع رشد فيزيكي از 95.53 به 99.75 كيلومترمربع افزايش يافته است. نتايج نشان مي دهد روند تغييرات كاربري اراضي شهري و مسكوني در بازه زماني 29 ساله از سال 1990 تا 2019، 33.5 كيلومترمربع افزايش يافته است كه رشد قابل توجهي مي‌باشد.نتايج نشان داد در سال 2030 حدود 9 كيلومتر مربع به اراضي شهري و مسكوني اضافه خواهد شد. همچنين در بازه زماني مذكور روند رشد جمعيت و جهات توسعه شهر و موانع توسعه فيزيكي شهر مورد بررسي قرار گرفته است.