بررسي ريشه هاي بحران امنيتي در جنوب شرق ايران متاثر از مرز مشترك با پاكستان

در طول دوره حيات واحد هاي سياسي، ثبات نسبي مناطق مرزي همواره عامل چالش برانگيز براي حفظ موجوديت كشورها به حساب مي آمد و حتي اين موضوع مي تواند به دليل عدم برنامه ريزي مناسب و مديريت صحيح بسترهاي مساعدي را براي فروپاشي سيستم حكومتي كشورها هموار سازد. ايران نيز به دليل قرارگيري در كانون بحراني منطقه خاور نزديك بزرگ و همجواري با كشورهاي عمدتا بي ثبات از تاثيرات مخرب تهديدات فرامرزي كه به سمت موضوعات قومي-مذهبي نشان رفته در امان نبوده است، بخصوص در مناطق جنوب شرق كشور كه بيشترين آسيب را از لحاظ قاچاق مواد مخدر انسان و پديده تروريسم و افراط گرايي قومي-مذهبي به خود ديده است. اين مقاله با روش تحليلي –توصيفي و استفاده از منابع علمي ضمن بررسي مناطق مرزي جنوب شرق كشور و رابطه آن با كشور پاكستان و مسائل قومي-مذهبي بين شان به اين سوال كه آيا رشد تمايلات بنيادگرايانه و افراطي مذهبي در پاكستان مي تواند با ايجاد بي ثباتي، چالش هاي امنيتي مدنظر مداخله گران منطقه اي و فرامنطقه اي را در منطقه جنوب شرق ايران برقرار سازند، مي پردازد. در اين بررسي نشان داده مي شود كه بحران بر فضاهاي جغرافيايي، سياسي و اقتصادي و شكل گيري تنش هاي قومي – مذهبي، رشد بنيادگرايي و راديكاليسم اسلامي و دخالت نيروهاي فرامنطقه اي در پاكستان به طور مستقيم با مباحث امنيتي منطقه جنوب شرق ايران در ارتباط مستقيم است.