تحليل و ارزيابي بافت فرسوده و ناكارآمدي شهري به منظور باز آفريني شهري ( مطالعه موردي : شهرستان خرم آباد) با استفاده از مدل SWOT

امروزه در بسياري از شهرهاي كشور به دليل افزايش جمعيت، مهاجرت هاي بي رويه و توسعه افقي شهر، عدم خدمت رساني به هسته هاي قديمي شهر و تمركز فعاليت هاي اقتصادي و اجتماعي باعث شده است بافت قديمي از نظر امنيتي، اجتماعي و اقتصادي با مشكلاتي جدي روبرو شود و به مرور زمان دچار فرسودگي گردد كه اين فرآيند به تدريج شهر را از درون ناكارآمد مي سازد. بخشي از فضاي شهري كه آن را با نام فرسوده مي شناسيم، عمدتاً فاقد شرايط زيست مطلوب از نظر مسكن و خدمات مكمل مي باشد و حركت در جهت بهسازي و نوسازي آن، در واقع تلاشي است براي احياي حقوق پايه اي شهرونداني كه مي روند تا خطر انزواي اجتماعي، اقتصادي و فيزيكي از زندگي شهري را تجربه كنند. بافت هاي مسكوني و غيره هميشه به عنوان اساس تصميمات بنيادي در برنامه ريزي و طراحي شهري مطرح مي باشند. بافت و تراكم مرتبط با آن چهارچوبي را براي كليه عناصر ديگر بنا نهاده و داراي آثار و نتايج وسيع و گسترده مي باشند. كالبد شهرستان خرم آباد تركيبي از بافت هاي گوناگون شهري است. تركيب اين بافت هاي گوناگون حاصل رشد تاريخي شهر است. اين پژوهش با هدف تحليل و ارزيابي بافت فرسوده و ناكارآمدي شهري به منظور بازآفريني شهري ( مطالعه موردي : شهرستان خرم آباد) با استفاده از مدل swot انجام شده است. اين نوع پژوهش از نظر كاربردي و از نظر روش ماهيت جزء روش هاي تحقيق توصيفي – تحليلي است. اطلاعات و داده هاي مورد نياز از طريق روش كتابخانه اي و ميداني جمع آوري شده است. در اين پژوهش از مدل SWOT براي منطقه مورد مطالعه استفاده شده است.