بررسي و تحليل فضايي مكاني تغييرات كاربري اراضي (نمونه موردي:شهرستان آذرشهر)

تغييرات كاربري اراضي يكي از چالش هاي قرن 21 در جهان و ايران است.فعاليت هاي انساني و تخريب اراضي و تكنيك هاي نامناسب كشاورزي و كشت باعث تخريب زمين هاي زراعي در سال هاي اخير شده است در اين راستا هدف از تحقيق حاضر بررسي تغييرات كاربري اراضي با تاكيد بر كاربري كشاورزي و زراعي در يكي از قطب هاي كشاورزي استان آذربايجان شرقي يعني شهرستان آذرشهر مي باشد.در اين پژوهش از تكينك هاي سنجش از دور و سيستم اطلاعات جغرافيايي براي بررسي كاربري اراضي در دو بازه زماني 2000 و 2020 از تصاوير لندست 7 و8 و پروداكت كاربري اراضي سنجنده ماديس استفاده شده است.براي اين فرايند از سامانه گوگل ارث انجين و نرم افزار ARCGIS استفاده نموده ايم. نتايج به دست آمده نشان مي دهد در اين فاصله زماني 20 ساله كاربري زراعي حدود17 هزار كليومتر مربع افزايش داشته است.همچنين با استفاده از سنجنده ماديس زمين هاي زراعي شهرستان را در اين دوسال به دو طبقه كشت آبي و باغي طبقه بندي نموديم كه كشت قالب در هر دو سال كشت آبي بوده است.با استفاده از تحليل فضاييمكاني به اين نتايج دست يافتيم كه هر چقدر از ميزان تراكم روستاها كاسته مي شود در پي آن از مساحت زمين هاي زراعي نيز كاسته مي شود.