تحليل عوامل موثر بر تحولات كاربري اراضي در نواحي روستايي شهرستان ساوجبلاغ

امروزه تغيير و تحولات كاربري اراضي از چالش هاي مهم قرن 21 به حساب مي آيد. اطلاع از تحولات كاربري ها و نحوه ي تغييرات آن در گذر زمان يكي از مهم ترين موارد در برنامه ريزي ها مي باشد. با اطلاع از تحولات كاربري مي توان تغييرات آتي را پيش بيني نموده و اقدامات مقتضي را انجام داد. در همين راستا اين مطالعه، ابتدا به بررسي روند تحولات كاربري اراضي و سپس به شناسايي عوامل موثر بر اين تغيير و تحولات در نواحي روستايي طاووسيه، برغان، ورده و سنقرآباد در شهرستان ساوجبلاغ پرداخته است. تحقيق حاضر به لحاظ هدف، كاربردي است و ماهيت توصيفي تحليلي دارد. براي گرداوري اطلاعات از روش مشاهده، مصاحبه و طراحي و تكميل پرسشنامه استفاده شده است. جامعه ي آماري تحقيق شامل 130 نفر از ساكنين مستقر در روستاهاي مذكور است. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل عاملي اكتشافي در قالب نرم افزار spss استفاده شد. نتايج تحليل عاملي چهار عامل را با عنوان عوامل موثر بر تغيير و تحولات كاربري اراضي در روستاهاي نام برده شناسايي نمود كه عبارتند از: رشد ساخت و ساز و خانه هاي دوم ، عوامل سازماني، اقتصادي نبودن بخش كشاورزي و تمايل جوانان به مشاغل غير كشاورزي كه در مجموع 545/85 درصد از متغيرهاي تغيير كاربري را تبيين نموده اند. همچنين، با مديريت ساخت وساز در بخش كشاورزي به عنوان خانه هاي دوم ، اجراي دقيق سياست هاي توسعه روستايي با تاكيد بر حفظ كاربري اراضي كشاورزي ، افزايش جاذبه و كاهش دافعه زندگي روستايي براي جوانان و افزايش جاذبه بخش كشاورزي براي كشاورزان و سرمايه گذاران اين بخش مي توان از گرايش روستاييان به تغيير كاربري اراضي كشاورزي جلوگيري نمود.