ارزيابي كيفيت زندگي در روستاهاي پيراشهري، مورد:دهستان صادقيه شهرستان نجف آباد

بررسي و ارزيابي كيفيت زندگي مي تواند براي دستيابي به اهداف توسعه پايدار روستايي بسيار تعيين كننده و مهم باشد و كمك عمده اي به پيشبرد برنامه هاي مرتبط با عمران و توسعه روستايي كند. اين تحقيق از نظر هدف؛ كاربردي و از نظر روش تحليلي توصيفي است. داده هاي مورد نياز از طريق روش هاي اسنادي و پيمايش ميداني جمع آوري شده است. جامعه آماري پژوهش بر اساس آخرين سرشماري كل كشور در سال 1395 برابر با 11662 نفر و 3550 خانوار ساكن در مناطق روستايي دهستان صادقيه هست كه از اين تعداد با استفاده از فرمول كوكران 370 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار مورد سنجش پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي صوري و محتوايي آن توسط پنل متخصصان تأييد شد. جهت بررسي پايايي يك مطالعه راهنما دريكي از روستاهاي خارج از محدوده انجام و پاياي پرسشنامه با استفاده از فرمول آلفاي كرونباخ براي شاخص‌هاي مختلف بين 922/0 تا 710/0 محاسبه شد. پرسشنامه در قالب طيف پنج‌قسمتي ليكرت (خيلي كم=1، كم=2، متوسط=3، زياد=4، خيلي زياد=5) طراحي شد. توزيع پرسشنامه در بين روستاهاي مورد مطالعه از اعمال سهم جمعيتي روستاها استفاده شد به اين صورت كه پرسشنامه به نسبت تعداد سرپرست خانوار ساكن در هر روستا و به‌صورت تصادفي بين اهالي توزيع شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون t تك نمونه‌اي استفاده شد. يافته هاي پزوهش نشان مي دهد كه در كل شاخص هاي «امنيت اجتماعي و فردي، كيفيت بهداشت و سلامت و كيفيت محيط زيست» در وضعيت مناسب تري نسبت به شاخص هاي ديگر قرار دارند و شاخص هاي كيفيت درامد و اشتغال و كيفيت زيرساخت در وضعيت نامناسبي قرار دارند.