مروري بر منابع آب جهاني با نگرش ژئوپليتيكي

آب يكي از فراوان ترين ماده هاي روي زمين است و حدود سه چهارم مساحت زمين را شامل مي شود. حجم كل آب هاي زمين حدود 1360 الي 1454 ميليون كيلومتر مكعب تخمين زده مي شود كه اگر به طور يكنواخت در سطح كره زمين توزيع ميشد، ارتفاعي معادل 2.7 كيلومتر از سطح زمين را دربر مي گرفت. با اين وجود از مجموع آب هاي كره زمين، تنها 0.014 درصد قابل استفاده بشر بوده و منابع آب تجديد شونده جهان را تشكيل مي‌دهد و در چرخه آب مصرفي مشاركت دارد. نقشه جهان بيانگر عدم انطباق مرزهاي سياسي با حوضه هاي آبريز است كه با توجه به اين كه جمعيت جهان در طول صد سال گذشته 3 برابر شده است و تقاضا براي آب به بيش از 7 برابر رسيده است. اين مسئله رقابت ها و منازعاتي را براي بهره‌برداري هرچه بيشتر از آب به عنوان يك منبع جغرافيايي قدرت به دنبال داشته است. با توجه به تحولات اقليمي، اقتصادي و اجتماعي در سطح جهان، تا اواسط قرن حاضر مردم جهان با بحران آب مواجه خواهند شد. بنابراين كميابي آب شيرين باعث امنيتي و سياسي شدن آن مي‌شود كه پيامدهاي اكولوژيكي و هيدروپليتيك آن مي‌تواند در تبادل ارگانيكي جمعيت كشورها و پديده مهاجرت و ناامني بسيار قابل توجه و مهم باشد. در مناطق خشك و نيمه خشكي كه رودخانه ها مرز ملي كشورها را تشكيل مي دهند، اين مناطق به طور بالقوه مستعد درگيري هستند. در اين پژوهش كه از نظر نوع كاربردي و از نظر روش كلي تحقيق توصيفيتحليلي است، به بررسي كلي منابع آب جهان با نگرش ژئوپليتيك پرداخته شده است.