نقد و بررسي مصاديق سنت تَركيه از ديدگاه ابن تيميه

A critical article on verifying the senses of "abandoned tradition" from the viewpoint of Ibn Taymiyyah

سنت و بدعت يكي از آموزه هاي دين اسلام است كه مورد اتفاق مذاهب مختلف مي باشد؛ اما ابن تيميه سنت تركيه را ابداع كرده و آن را يكي از منابع تشريع معرفي مي كند و به سبب آن، افعال مباح و بلكه مستحب را بدعت مي نامد؛ لذا اكثر مسلمانان را، به دليل عمل به اين افعال، بدعت گذار مي خواند؛ در حالي كه سنت تركيه اي كه ابن تيميه و اتباع ايشان مطرح مي كنند، مردود است؛ اما با فرض صحت سنت تركيه، در اين نگاشته موارد مورد خدشه ابن تيميه، با استناد به سنت تركيه، استخراج شده است؛ سپس با تمسك به عمل پيامبر6 و صحابه، پاسخ داده مي شود. توسل، طلب حاجت، بناي بر قبور، برپايي عزاداري و جشن مواليد از اموري است كه ابن تيميه با استناد به سنت تركيه، آن را بدعت معرفي مي كند. در اين مقاله به روش توصيفي تحليلي، با آيات قرآن و سنت قطعي پيامبر6 و صحابه، پاسخ ابن تيميه داده خواهد شد.

One of the main teachings of Islam is the traditional and non-traditional acts. Almost all of the Muslims agree on the senses of this rule. However, Ibn Taymiyyah contrived the expression "abandoned tradition", believing that we must consider that as a source of Islamic legislation. According to this idea, many of the halal deeds will be forbidden. While, the expression "abandoned tradition" posing by Ibn Taymiyyah has no validity in Islam. In this essay, the cases that Ibn Taymiyyah believes is against the "abandoned tradition" by the Holy Prophet will be verified solved according to the tradition of the Holy Prophet and his companions. Some of the instances that Ibn Taymiyyah believes is against the "abandoned tradition" are as the following: supplication to the saints, grooming the tombs, funeral and birthday celebrations. In this essay and by Descriptive Analytical method.