نگاه منظرين به زورخانه، دلايل ايجاد و كاركردهاي آن

بيان مسئله: زورخانه مكاني براي ورزش و تعالي شخصيت در ايران قديم بوده است. محلي كه در پيدايش و چرايي آن ابهام فراواني وجود دارد. ولي اين ابهام مانع به وجودآمدن اشتراكاتي در نظريات مربوط به زورخانه نشده است. كاركردهاي فراورزشي زورخانه در اجتماع ايران قديم، كه در تمامي نظريات به آنها توجه شده، باعث اهميت مضاعف اين عنصر مهم در شهر ايراني مي‌شده است. هدف پژوهش: در اين مقاله با هدف بررسي منظرين زورخانه، به نظريات متفاوت مربوط به پيدايش زورخانه پرداخته شده و كاركردهاي زورخانه جهت بررسي آن به عنوان منظر، مورد تحليل قرار گرفته است. روش پژوهش: روش مورد استفاده در اين تحقيق، توصيفي- تحليلي بوده و مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي بر مبناي جمع‌آوري كتب و مقالات معتبر صورت پذيرفته است. نتيجه‌گيري: نظريات مختلفي زمان تشكيل زورخانه را در گسترۀ تاريخ ايران، از آيين مهر تا دوران صفويه نسبت مي‌دهند و هركدام دلايل و نمادهايي را براي اين استدلال بيان كرده‌اند. در بررسي منظرين زورخانه، مشخص شده است كه زورخانه داراي كاركردهاي متفاوتي مانند محلي اجتماعي براي گردهم‌آمدن، ترويج و تبليغ مذهب، تعليم و تربيت، آموزش و فرهنگ‌سازي، كمك و حمايت مردم و برگزاري آيين‌ها و مراسم مختلف علاوه بر ورزش بوده است. مرور اين كاركردها مي‌تواند زورخانه را نه به عنوان يك مكان تاريخي بلكه به عنوان يك منظر فرهنگي منحصر به فرد مطرح كند.

فاقد چكيده فارسي