ارتقاء الگوي كارمن والرو گارسس (1994) از رهگذر بررسي ترجمه هاي انگليسي شاهكار سورئاليستي هدايت

Boosting Carmen Valero Garcés (1994) Model through Exploring Contemporary English Translations of Hedayat’s Surrealistic Masterpiece

به سبب چالش هاي فراوان در ترجمه انواع متون، به ويژه ادبيات داستاني معاصر، نقد كيفي محصول ترجمه، جايگاه ويژه اي در مطالعات ادبي دارد. هدف از جستار حاضر، كاربست الگوي گارسس در سطح معنايي-لغوي براي نقد معادل گزيني دومترجم انگليسي (كاستلو و بشيري) بوف كور است. مدل گارسس شامل تعريف، تعادل فرهنگي يا كاربردي، اقتباس، بسط، قبض دستوري، معادل يابي عام در برابر خاص يا برعكس، و ابهام است. طبق يافته هاي پژوهش، مشخص شد لحاظ نمودن چهار مولفه جديد براي تحليل داده ها، كاملا ضروري است. همچنين، مشخص شد در حالي كه شاخصه «ابهام» در ترجمه هيچ يك از مترجمان نمود نيافته، مولفه «اقتباس» بالاترين بسامد را داشته است. ضمنا شاخصه «حذف» در ترجمه بشيري نمود نيافته، در صورتي كه در ترجمه كاستلو، دست كم در دو مورد مهم، حذفيات مشاهده شد. در مجموع، ويرايش هاي مكرر بشيري طي ساليان متمادي و دسترسي او به ترجمه كاستلو را مي توان عواملي مهم در كيفيت ترجمه وي دانست.

Due to the challenges translators usually encounter while dealing with contemporary literary texts, assessment is considered to be a significant issue in literary studies. The paper aims at criticizing equivalent choice of Costello and Bashiri (translators of Hedayat’s Blind Owl) based on the semantic-lexical level in Garcés’ Model. The model consists of: Definition, Cultural (or functional) equivalence, Adaptation, (Grammatical) Expansion, Grammatical reduction, General versus particular or vice versa, and Ambiguity. Findings revealed the requirement of adding four more items to the model. Moreover, it was found that while Ambiguity had no occurrence in the corpus, Adaptation had the highest frequency. Furthermore, Bashiri never resorted to Deletion, while in Costello’s work two cases of this type were detected. In general, Bashiri’s quality of translation was recognized to be influenced by the translators’ frequent revision of his translation, as well as his access to Costello’s work.