بررسي ميزان شناسايي هويت متهم در تصاوير شطرنجي منتشرشده از تلويزيون در مرحله تحقيقات مقدماتي جرم(مطالعه موردي شهر تهران)

بر اساس ماده 40 آيين دادرسي كيفري افشاي اطلاعات مربوط به هويت بجز در مواردي كه قانون معين مي كند، ممنوع است. اما بعضا رسانه ملي با تار كردن چهره متهمان تصوير آنها را در مرحله تحقيقات مقدماتي منتشر مي كنند. موضوعي كه اگر باعث شناسايي هويت متهم شود خلاف اصل محرمانگي در مرحله تحقيقات مقدماتي جرم بر اساس مواد 91 و 96 ق.آ.د.ك بوده و علاوه بر تضييع حقوق متهمان بعضا موجب اخفا و امحاي آثار و ادله ي جرم مي شود.لذا در پژوهش ميزان شناسايي هويت متهم در اين تصاوير مورد بررسي قرار گرفته است. پژوهش حاضر يك پژوهش كاربردي با رويكرد كمي است كـه اطلاعـات مربـوط به آن به روش آزمايشي ، جمع آوري شده است.جامعه آماري در اين پژوهش شامل شهروندان مناطق 22 گانه شهر تهران است. براي تحليل داده هاي آماري نيز از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير رگرسيوني استفاده شد. بر اساس يافته هاي اين پژوهش انتشار تصاوير تارشده متهمان در مرحله تحقيقات مقدماتي از تلويزيون باعث شناسايي هويت اين افراد مي شود و بر اساس ماده 96 آيين دادرسي كيفري پخش اين تصاوير به دليل امحاي احتمالي آثار و ادله جرم و همچنين  حمايت از حقوق متهم و حفظ آبرو او ممنوع است.در نتيجه بر اساس ماده 91ق.آ.د.ك منتشركنندگان آن به جرم افشاي اسرار شغلي و حرفه اي تحت پيگيرد قانوني قرار مي گيرند.