ارزيابي سامانۀ مسئوليت هسته‌اي ژاپن و ايالات متحدۀ امريكا

حوادث تري‌مايل آيلند و فوكوشيما كه به ترتيب در سال‌هاي 1979 و 2011 در ايالات متحدۀ امريكا و ژاپن اتفاق افتاد تاكنون در شمار مهم‌ترين حوادث هسته‌اي تاريخ به‌حساب مي‌آيند. در اين ميان، يكي از مهم‌ترين آثار ناشي از تجربۀ‌ ملموس چنين حوادثي و در پي آن، جبران خسارت‌ ناشي از آن‌ها به ارزيابي و آزمايش نظام مسئوليت مدني ناشي از حوادث هسته‌اي منصرف مي‌شود. به عبارت روشن‌تر، وقوع چنين حوادثي بهتر مي‌تواند به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا نظام مسئوليتي موجود با چنين حوادث و خسارت‌هايي سازگار بوده است يا خير. آشكار است كه چنين كاوش‌ها و ارزيابي‌هايي مي‌تواند به شناسايي چارچوب يك نظام مسئوليتي متناسب با خسارت هسته‌اي در كشورهايي همچون ايران كه از چنين سامانه‌اي بي‌بهره‌اند، بينجامد. به هر روي، در طي جستار حاضر تلاش بر آن است تا با اتكا به روش مطالعۀ توصيفي تحليلي، همگام با كاوشي در نظام‌هاي قانون‌گذاري ژاپن و فدرال ايالات متحدۀ امريكا به تعيين و ارزيابي تأثير حوادث تري‌مايل آيلند و فوكوشيما بر سامانۀ مسئوليت مدني هسته‌اي به‌موجب نظام‌هاي تقنيني يادشده مبادرت شود تا سرانجام به ترسيم ابعاد سنجيده‌اي از نظام مسئوليت متناسب با نوع و ميزان خسارت‌هاي هسته‌اي (اَبَر خسارت) پرداخته شود.