تأثير نرخ تعرفه در بخش صنعت بر رفاه خانوارها در ايران با تأكيد بر نقش اقتصاد مقاومتي

هدف مقاله حاضر، بررسي تأثير تغيير نرخ تعرفه بخش صنعت بر رفاه خانوارها در ايران در شرايط حاكميت اقتصاد مقاومتي است. براي رسيدن به اين هدف، بر اساس مطالعه صمدي و همكاران (1398)، تعديلاتي در الگوي تعادل عمومي قابل‌محاسبه دكالو و همكاران (2013) صورت گرفته است. پس از انجام تعديلات، با استفاده از تعديل ماتريس حسابداري اجتماعي سال 1390 و نرم‌افزار GAMS، معادلات حل‌شده و در قالب سه سناريو، تحليل ‌شده است. يافته‌ها نشان مي دهد، در سناريوي اول و بدون فرض اجراي سياست هاي ابلاغي اقتصاد مقاومتي، كاهش نرخ تعرفه در همه بخش‌هاي صنعت، موجب منفي شدن سطح رفاه خانوارها خواهد شد. در سناريوي دوم، با فرض اجراي سياست هاي ابلاغي اقتصاد مقاومتي، رفاه در همه بخش‌هاي صنعتي به‌جز صنايع با فناوري متوسط، مثبت و روند آن در همه بخش‌ها به‌جز صنايع با فناوري بالا، نزولي خواهد شد. در سناريوي سوم، با فرض تقويت عوامل نهادي و اجتماعي، رفاه در همه بخش‌ها مثبت و روند آن نيز در صنايع با فناوري متوسط و بالا افزايشي و در صنايع با فناوري پايين كاهشي خواهد شد؛ بنابراين كاهش نرخ تعرفه در صورت اجراي سياست‌هاي ابلاغي اقتصاد مقاومتي، فقط در بخش صنايع با فناوري بالا پيشنهاد مي‌شود